محسن علمداری
180 یادداشت منتشر شدهراهکاری برای عملکرد ضعیف کارکنان در سازمان
ما این موضوع را میدانیم که عملکرد فردی از یک کارمند به کارمند دیگر در سازمانها با هم متفاوت است. آنچه مهم است این موضوع است که همه کارکنان حداکثر تلاش خود را به کار گیرند و حداقل بتوانند به حداقل هدف دست یابند. به منظور ایجاد انگیزه در کارکنان ضعیف، سازمانها باید به کارکنانی که عملکرد ضعیفی دارند، جوایز و ترفیعاتی ارائه دهد. این به عنوان یک ژست فریبنده برای کار سخت عمل خواهد کرد. همچنین باعث ایجاد انگیزه در کارگران خواهد شد. بین عملکرد در محل کار و زندگی اجتماعی یک کارمند ارتباط وجود دارد. سازمان باید به کارکنان اجازه دهد که گروه رفاه اجتماعی داشته باشند. این امر وظیفه دفاع و ارتقاء رفاه اجتماعی کارکنان را بر عهده دارد. کارمندی که از نظر اجتماعی آرام است عملکرد بهتری نسبت به کارمندی دارد که آشفته است یکی دیگر از راه های برخورد با کارمندان کم کار، تلاش برای توسعه آنها از نظر تخصص و توانایی فنی است. این را می توان از طریق حمایت از آنها برای آموزش رسمی انجام داد. این امر می تواند از طریق فرستادن آنها به سمینارها یا حتی ارائه وام (با نرخ بهره کمتر) برای ادامه تحصیل آنها انجام شود. تنظیم گروه های کاری نیمه مستقل نیز از نظر بهبود توانایی کارمندان مفید است. هنگامی که در یک تیم حضور داشته باشد، یادگیری از دیگران برای یک کارمند ضعیف آسان تر است. با این حال، نکته مهم این است که این به سطح پیوند بین اعضا بستگی دارد. بنابراین برای یک سازمان مهم است که اطمینان حاصل کند که جلسات پیوند به اندازه کافی وجود دارد تا کارکنان بتوانند خود را با یکدیگر آشنا کنند. همچنین در طول جلسه کارمندی که عملکرد ضعیفی دارد می تواند این شانس را داشته باشد که نقاط قوت خود را به نمایش بگذارد. این نقاط قوت می تواند در بخش های دیگر مفید باشد. در نتیجه عملکرد ضعیف او در یک بخش منجر به انتقال او به بخشی می شود که در آن نقاط قوت دارد و در نتیجه عملکرد او را بهبود می بخشد.