افزایش خلاقیت تحت لوای رفتار سازمانی

امروزه بررسی و تحلیل رفتار پرسنل در محل کار موجب خلق یک فضای کاری می شود که در آن همه بتوانند از حداکثر ظرفیت هایشان استفاده کنند. در چنین محیطی تفاوت ها و شباهت ها به عنوان اهرم هایی برای کسب مزیت راهبردی به کار گرفته و توانایی افراد با پیشینه های متفاوت برای باهم کار کردن ارزش تلقی شده و تقویت می شود به ما کمک می کند تا ساختاری کاملا مشخص را برای سازمانمان ترسیم کنیم؛ ساختاری که درآن هریک از اعضا دقیقا می دانند چه وظایف و اختیاراتی دارند. این ساختار موجب می شود پرسنل بتوانند استقلال عمل داشته باشند و درموقعیت های مختلف، خلاقیت و ابتکار عمل به خرج دهند؛ درنتیجه استفاده از رفتارسازمانی به افزایش خلاقیت و نوآوری در سازمان کمک خواهد کرد. کسب دانش مطالعه رفتار افراد درسازمان به مدیر کمک می کند تا استعدادها، توانایی ها، انگیزه ها و نگرانی های هرکدام از اعضای سازمان خودش را به خوبی بشناسد. مدیر به کمک این شناخت می تواند مسیر برآورده شدن نیازها و توقعات کارمندانش را در مسیر اهداف سازمان قراردهد و به این روش به افراد انگیزه بخشیده و بهره وری نیروی انسانی سازمان را افزایش دهد؛ به عبارتی دانش تحلیل رفتار انسان ها در محیط کار به مدیر کمک می کند تا به رهبر سازمان خودش تبدیل بشود. همه اینها در کنار هم منجر به شکل گیری سازمانی می شوند که در آن تمام اعضا حس می کنند جزئی از شرکای سازمان هستند و خود را مسئول سود و ضرر سازمان می دانند؛ در نتیجه چنین نگرشی افراد به رشد یکدیگر کمک می کنند. بازدهی و بهره وری چنین سازمانی با سایر سازمان های معمول جامعه هرگز برابر نخواهد بود. رفتار سازمانی انگیزه ها و عوامل انگیزشی را شناسایی می کند و نحوه تصمیم گیری افراد را تغییر می دهد به تقویت انعطاف پذیری، نشاط و قدرت انسانی منجر می شود؛ علاوه بر اینکه نقشه راه منابع انسانی را برای مدیران مشخص می کند، به کارکنان نیز کمک کرده تا فرهنگ سازمانی را بپذیرند و هدایت کنند.

---