نقش مردم و جوامع محلی در حفظ و احیای بافت های تاریخی ایران

23 مهر 1403 - خواندن 4 دقیقه - 480 بازدید


بافت های تاریخی به عنوان گنجینه های ارزشمندی هستند که هویت فرهنگی و تاریخی یک ملت را در خود جای داده اند. حفظ و احیای این بافت ها تنها با تلاش های دولت و نهادهای دولتی امکان پذیر نیست، بلکه مشارکت فعال مردم و جوامع محلی نیز در این امر حیاتی است. در این مقاله به بررسی نقش مردم و جوامع محلی در حفظ و احیای بافت های تاریخی در ایران می پردازیم.

اهمیت مشارکت مردم در حفظ بافت های تاریخی

  • حس مالکیت و تعلق: هنگامی که مردم احساس مالکیت و تعلق به بافت تاریخی خود داشته باشند، انگیزه بیشتری برای حفاظت و نگهداری از آن خواهند داشت.
  • دانش بومی و تجربیات: مردم محلی به دلیل زندگی طولانی مدت در بافت تاریخی، شناخت عمیقی از آن دارند و می توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد تاریخچه، معماری و شیوه زندگی در آن ارائه دهند.
  • پایداری و تداوم: مشارکت مردم محلی در فرایند حفظ و احیا، به این معناست که این فرایند پایدار بوده و پس از پایان پروژه های مرمتی نیز ادامه خواهد یافت.
  • تقویت سرمایه اجتماعی: مشارکت در فعالیت های جمعی برای حفظ بافت تاریخی، به تقویت سرمایه اجتماعی و حس همبستگی در جامعه محلی کمک می کند.

راه های مشارکت مردم در حفظ بافت های تاریخی

  • تشکیل انجمن ها و گروه های مردمی: ایجاد انجمن ها و گروه های مردمی با هدف حفاظت از بافت تاریخی، می تواند به سازماندهی و هماهنگی فعالیت های مردمی کمک کند.
  • برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی: برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی برای افزایش آگاهی مردم در مورد ارزش های تاریخی و فرهنگی بافت و روش های نگهداری از آن.
  • جذب مشارکت در پروژه های مرمتی: ایجاد فرصت برای مشارکت مستقیم مردم در پروژه های مرمتی، مانند کارهای داوطلبانه یا کمک های مالی.
  • ایجاد تعاونی های مسکن: تشکیل تعاونی های مسکن در بافت های تاریخی برای حفظ مالکیت خصوصی و در عین حال، هماهنگی در حفظ بافت.
  • برگزاری جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی: برگزاری جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی در بافت تاریخی، به معرفی ارزش های آن و جذب گردشگر کمک می کند.

چالش ها و راهکارها

  • کمبود آگاهی: بسیاری از مردم از اهمیت حفظ بافت های تاریخی آگاه نیستند. برای رفع این مشکل، برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی ضروری است.
  • عدم مشارکت فعال نهادهای دولتی: نهادهای دولتی باید از مشارکت مردم در حفظ بافت های تاریخی حمایت کرده و زمینه های لازم را برای این مشارکت فراهم کنند.
  • تغییرات کاربری نامناسب: تغییر کاربری نامناسب بناهای تاریخی، یکی از تهدیدهای جدی برای بافت های تاریخی است. برای جلوگیری از این مشکل، باید قوانین و مقررات سختگیرانه ای وضع شود.
  • کمبود منابع مالی: بسیاری از پروژه های مرمت و احیای بافت های تاریخی نیازمند منابع مالی قابل توجهی هستند. برای تامین این منابع، می توان از مشارکت بخش خصوصی و خیرین استفاده کرد.

نمونه های موفق مشارکت مردمی در ایران

در برخی از شهرهای ایران، مانند یزد، کاشان و تبریز، شاهد مشارکت فعال مردم در حفظ و احیای بافت های تاریخی هستیم. تشکیل انجمن های مردمی، برگزاری جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی و مشارکت در پروژه های مرمتی، از جمله این فعالیت ها هستند.

نتیجه گیری

مشارکت مردم و جوامع محلی در حفظ و احیای بافت های تاریخی، یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در این زمینه است. با ایجاد زمینه های مشارکت، تقویت حس مالکیت و تعلق، و آموزش مردم، می توان به حفظ این گنجینه های ارزشمند برای نسل های آینده کمک کرد.

برای موفقیت در این امر، همکاری تنگاتنگ بین مردم، دولت، نهادهای مردمی و متخصصان حوزه میراث فرهنگی ضروری است.