معرفی و بررسی شاخه ­ های روانشناسی عمومی

2 مهر 1403 - خواندن 4 دقیقه - 359 بازدید

شاخه­ های روانشناسی عمومی

  1. روانشناسی تجربی:

روان شناسی تجربی از روش های تحقیق تجربی برای کشف و درک بهتر رفتار استفاده می کند. درواقع روانشناسان تجربی علاقه مند به کاوش در مسائل نظری هستند؛ اغلب با ایجاد یک فرضیه و تلاش برای اثبات یا رد آن، طیف گسترده ای از موضوعات رفتاری ازجمله احساس، ادراک، توجه، حافظه، شناخت و احساسات را در بین انسان ها، مطالعه می کنند.

  1. روانشناسی رشد

این علم سعی می­کند رفتارهای پیچیده را با مطالعه چگونگی شکل گیری این رفتارها و شناخت روش ­های سیستمی که موجب تغییر آن­ها در طول زمان می شوند، درک کند. از آنجایی که تغییرات در سال­ های اولیه زندگی سریع است، روانشناسی کودک که رفتار کودکان را مطالعه می کند، طیف وسیعی از این علم را دربر می­گیرد. با این حال، تغییرات رشدی در نوجوانان، بزرگسالان و سنین بالا نیز رخ می­ دهد؛ بنابراین این تغییرات نیز بخشی از روانشناسی رشد است.

  1. روانشناسی تربیتی
  2. روانشناسی تربیتی شاخه ای است که با به کارگیری دانش روانشناختی، درمورد یادگیری و انگیزه ها در برنامه درسی و روش های تدریس، به افزایش کارایی تحصیل در مدرسه می پردازد.
  3. روانشناسی اجتماعی

روانشناسی اجتماعی یکی از شاخه های روانشناسی است که هدف آن درک ماهیت و علل رفتار و تفکر فرد در موقعیت های اجتماعی است. به طور مثال اینکه تصمیم گیری یکی از اعضای گروه، چگونه می تواند تحت تاثیر گفتار یا رفتار سایر اعضای گروه قرار گیرد؛ در این حوزه مورد مطالعه قرار می گیرد. در واقع می توان گفت که روانشناسی اجتماعی بر رفتارهای اجتماعی تاکید دارد و به دنبال این است که افراد در موقعیت های اجتماعی، چرا و چگونه آنطور که مشاهده می کنیم تفکر، احساس و رفتار می کنند.

  1. روانشناسی صنعتی سازمانی
  2. روانشناسی صنعتی سازمانی به طور علمی، رفتار انسان را در سازمان ها و محل کار مطالعه می کند. این حوزه از روانشناسی، به دنبال کسب دانش درمورد اصول رفتار فردی، گروهی و سازمانی است و از این دانش برای حل مشکلات در محیط کار استفاده می کند. موسسات دولتی و خصوصی این علم را در زمینه های مدیریتی و آموزشی به کار می گیرند تا ارتباطات درون سازمانی را بهبود ببخشند، کارمندان را راهنمایی کنند و سطح بازدهی خود را بالا ببرند.
  3. روانشناسی بالینی
  4.  روانشناسی بالینی رشته ­ای است که تحقیقات و تکنیک­ های روانشناختی را در محیط های “بالینی” به کار می­ گیرد. طبق یک تعریف ساده، روانشناسی بالینی عبارت است از “مطالعه افراد، ازطریق مشاهده یا آزمایش، جهت ارتقاء و ایجاد تغییر مثبت در آنها”. روانشناسی بالینی شامل مشاهده و کار مستقیم با بیماران در کلینیک ­ها و محیط­ های مرتبط است.

اهداف روانشناسی عمومی

علم روانشناسی عمومی اهداف مختلفی دارد؛ من جمله مطالعه روانشناختی رویدادهای مهم تاریخی، پیدا کردن راه حل برای مشکلات خود در زندگی و کار، کسب دانش و تجربه برای کمک به دیگران، کسب توانایی تفسیر رفتار پیچیده انسانی. د واقع، روانشناسان افراد را مطالعه می کنند تا بتوانند انگیزه­­ ها، گرایش­ ها، نگرش ­ها و ویژگی ­های شخصیتی آن­ها را درک کنند.

روانشناسی یکی از مهم­ترین علومی است که به مردم می­ آموزد، همه افراد روی ما تاثیر روانی دارند و ما نیز از نظر روانی بر روی افراد دیگر تاثیر می ­گذاریم؛ برای مثال والدین، دوستان و همکارانمان بر ما تاثیر می­ گذارند. همچنین مردم وقتی فکر می­ کنند که شخصیت­ های برجسته در سیاست، صنعت، هنر یا علم، تنها بر اساس اصول منطقی حرکت می ­کنند، اشتباه می­ کنند؛ زیرا در واقع عوامل روانی نیز زیربنای رفتار آن­ها است و به وضوح بر آن تاثیر می­ گذارد. در واقع می توان گفت یکی از اهداف روانشناسی شناسایی عوامل مختلفی است که بر رفتار انسان اثر می گذارند.