محسن علمداری
294 یادداشت منتشر شدهنگاهی بر رویکردهای رهبری
رهبران می توانند برای برنامه ریزی برای موفقیت یا میراث رهبری خود از آنها استفاده کنند. به عبارت دیگر، اثربخشی یا موفقیت رهبری نباید پس از اتمام یک پروژه، برنامه یا محیطی که رهبری در آن اعمال می شود، مورد ارزیابی قرار گیرد.بلکه باید یک فرآیند منظم برنامه ریزی از قبل برای موفقیت رهبری باشد، حتی قبل از شروع به کارگیری رویکردهای رهبری توسط رهبری معین.از نظر دانشمندان رویکردها و نتایج رهبری باید قابل پیش بینی باشد. آنها باید از همان ابتدا به خوبی طراحی شوند تا رهبری موفق را تضمین کنند. و در فرآیند ایجاد یک تاثیر پایدار یا «میراث رهبری» ویژگی های مهم رهبری را ایجاد می کنند که رهبران باید در عملکرد رهبری خود اتخاذ کنند. ویژگی ها و رویکردهایی که به یک رهبر اجازه می دهد موفق باشد و/یا میراثی از خود به جا بگذارد، فرد را به سمت تحلیل عمیق ویژگی ها و شیوه های مختلف رهبری هدایت می کند که رهبران موفق را از بقیه جدا می کند. بر این اساس، رهبری فرآیندی نظام مند است که باید شامل برنامه ریزی و اجرای فعال برنامه هایی باشد که تضمین می کند رهبر نه تنها به سازمان در دستیابی به اهداف تعیین شده اش کمک می کند، بلکه توانایی اطمینان از تغییرات و بهبودهای پایدار یا تاثیراتی که بر سازمان تاثیر مثبت خواهد گذاشت، و ویژگی های مهمی را ارائه می دهد که باید در یک رهبر موثر مشهود باشد و از این رو به طور غیرمستقیم با رویکردهایی که برای هدایت رهبران به سمت رهبری ارائه شده است مطابقت دارد. رهبری موفق اهمیت نقش رهبری را در موفقیت یا ناکامی سازمان درک می کند. در این مورد، درک این نکته ضروری است که ریاست از ابتدا برای دستیابی به اهداف فوری و پایدار یک سازمان حیاتی است. به عنوان یک تعهد و همکاری متقابل، ریاست یک نمایش یک نفره نیست. این نیاز به ورودی همه اعضای یک سازمان یا محیطی دارد که در آن رهبری اعمال می شود. به این ترتیب، یک رهبر افراد را خرد نمی کند. در عوض، او از آنها حمایت می کند و آنها را در جهت باور به توانایی هایشان و در نتیجه کار فعالانه در جهت دستیابی به اهداف به نفع سازمان و خودشان تشویق می کند. رهبری موثر اهمیت ویژگی هایی را که سایر اعضای سازمان روی میز می آورند، تشخیص می دهد. یک پلت فرم فعال و باز برای آنها فراهم می کند که در آن می توانند سهم مهمی در موفقیت کلی سازمان داشته باشند. با شناخت رهبری به عنوان یک نقش مشترک و مشارکتی، رهبر به اعضایی که در زمینه های خاصی از فعالیت های گروه تخصص دارند، اجازه می دهد تا بالا بروند و تیم را به سمت دستیابی به نتایج مورد انتظار برای کار خاص هدایت کنند.