اساسی ترین ساختار جهان بینی وجودی ابن عربی

[توشی هیکو ایزوتسو] (1)

وحدت متافیزیکی و تفرقه ی حدوثی ( وحدت و کثرت )

Metaphysical Unification and Phenomental Dispersion

الف - حق دو جنبه ی متقابل کمونی و بروزی (2) دارد؛

ب - جنبه ی کمونی حق سر و ظلمتی (3) است که تا ابد، حتی در والاترین مرتبه ی تجربی «کشف» هم آشکار نخواهد شد؛

ج - حق فقط با جلوه های بروزی مستدامش، در وجه «الله» و در وجه «رب» برای انسان شناخت پذیر است؛

د - بین این دو جنبه، قلمرو خاصی هم قرار دارد که در آن چیزهایی هست که « به راستی می توان گفت، هم وجود دارند و هم وجود ندارند»؛ به این قلمرو خاص عالم اعیان ثابته گفته می شود که فقط برای عارفی که در جذبه ی شور و سرمستی مستغرق است، شناخت پذیرخواهد بود؛ نه برای انسان معمولی. این مطالب اساسی ترین ساختار جهان بینی وجودی ابن عربی را از به اجمال می نمایانند.

***

[یزدانپناه عسکری]

جنبه ی کمونی حق، وصف ناپذیر و درک ناپذیر است و برای آدمی شناخته نمی شود. نامتناهی و هولناک در بی کرانه بودن است. دو وجه، جلوه بروزی حق، در دسترس ادراک آدمی قرار دارد. قلمرو خاص بین دو وجه شناخت پذیر و شناخته آدمی در خارج وجود ندارد.

______

1 - مفاتیح الفصوص، محیی الدین ابن عربی (بررسی مفاهیم کلیدی فصوص الحکم)، توشی هیکو ایزوتسو، مترجم: حسین مریدی، دانشگاه رازی کرمانشاه ۱۳۸۵.ص 89

2 - the hidden and self-revealing aspect

3 - - a Mystery and Darknessعالم عمی