ارتباط دو سویه موثر در مدیریت بحران

 امروزه تقریبا همه سازمانها هر از گاهی با بحران هایی مواجه می شود. اینکه چگونه یک سازمان تصمیم می گیرد به این بحران ها واکنش نشان دهد، تعیین می کند که آیا سقوط خواهد کرد یا موفق خواهد شد. که به این مورد مدیریت بحران گفته میشود. در بعضی از مواقع شرایط اضطراری در یک سازمان رخ می دهد که نیاز به اقدامات فوری دارد تا اطمینان حاصل شود که آنها تاثیر منفی بر سازمان ندارند.در فضای کاری امروزی، بحران تقریبا اجتناب ناپذیر است و هر از گاهی رخ خواهد داد. با این حال، این بدان معنا نیست که فعالیت های سازمان باید در صورت مواجهه با بحران سقوط کند زیرا با یک برنامه ارتباطی موثر، یک سازمان می تواند بر هر بحرانی غلبه نماید. مدیریت یک بحران بزرگ سازمانی مستلزم یک فرآیند خوب ساختار یافته است.این شامل پیشگیری، برنامه ریزی، ارزیابی و کاهش بحران و همچنین به حداقل رساندن پیامدهای آن است. روشی که یک سازمان در مدیریت بحران اتخاذ می کند، نتیجه افراد آسیب دیده را هم تعیین می کند. یک بحران می تواند به طور طبیعی رخ دهد یا می تواند ناشی از سهل انگاری پرسنل یا هر ذینفع دیگری هم باشد. اثرات یک بحران شامل صدمات، ناتوانی، تخریب اموال، و تهدید برای شهرت سازمان یا عملکرد آتی آن است، اما نه محدود به آن.مدیریت بحران سازمانی را می توان به عنوان فرآیندی تعریف کرد که از طریق آن یک سازمان با استفاده از استراتژی ها یا کانال های ارتباطی موثر با شرایط اضطراری برخورد می کند. این شامل ادغام هر دو محیط درونی و بیرونی درگیر و اقدامات انجام شده برای رسیدگی به موضوع است. مدیریت بحران بخشی از زندگی روزمره است. طبیعی است که یک سازمان مجبور باشد به یک موقعیت اضطراری پاسخ دهد. یک وضعیت اضطراری می تواند از اشتباهی که یکی از کارکنان انجام می دهد،و یا مشکل مربوط به پرسنل یا نقض یکی از قوانین متغیر باشد. اگر به این مشکلات به درستی رسیدگی نشود، می تواند بر شهرت سازمان تاثیر منفی بگذارد و سازمانها در رسیدن به اهداف مورد نظرشان دچار چالش های زیادی میشوند.

 

---