تاب آوری و طلاق عاطفی

تاب آوری یک عامل محافظتی در برابر طلاق عاطفی است

 کمال گرایی می تواند به طور قابل توجهی بر تصمیم فرد برای پایان دادن به ازدواج تاثیر بگذارد

تاب آوری یا resiliency یک عامل محافظتی در برابر طلاق عاطفی است

 تاب آوری همسران نقش مهمی در پیشگیری از طلاق عاطفی و حفظ رابطه زناشویی دارد کمال گرایی می تواند به طور قابل توجهی بر تصمیم فرد برای پایان دادن به ازدواج تاثیر بگذارد.
تاب آوری به توانایی افراد برای سازگاری موفق با شرایط سخت و چالش برانگیز زندگی اشاره دارد.
افراد تاب آور در برابر مشکلات تحمل بیشتری از خود نشان داده و احساس ناامیدی و تنهایی کمتری دارند.

مطالعات نشان می دهد که تاب آوری همسران می تواند از طریق بهبود ارتباطات کلامی و غیرکلامی، مدیریت استرس و حل مسالمت آمیز اختلافات به کاهش طلاق عاطفی و ناسازگاری های مخرب در زندگی زناشویی کمک کند.

همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده نیز می تواند تاب آوری زوجین را افزایش داده و سازگاری آنها را پس از تجربه طلاق عاطفی بهبود بخشد.
تقویت تاب آوری همسران از طریق آموزش مهارت های ارتباطی، مدیریت استرس و حل تعارض می تواند نقش مهمی در پیشگیری از طلاق عاطفی و حفظ رابطه زناشویی سالم ایفا کند. همچنین حمایت اجتماعی نیز می تواند به عنوان عامل محافظت کننده در برابر پیامدهای منفی طلاق عاطفی عمل نماید. طلاق عاطفی و تاب آوری از عوامل مهم در رضایت و ثبات زناشویی هستند.
 

مطالعات متعددی رابطه بین این متغیرها را بررسی کرده اند: یک مطالعه در عربستان سعودی نشان داده است که طلاق عاطفی با انتظارات زناشویی و خودکارآمدی در بین همسران مرتبط است( احمد عمرو عبداله، 2020).
همسرانی با خودکارآمدی پایین تر و انتظارات زناشویی غیر واقعی، بیشتر احتمال دارد طلاق عاطفی را تجربه کنند.مطالعه دیگری اثرات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و آموزش تاب آوری (RT) را بر طلاق عاطفی در زنان مقایسه کرد.
نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی طلاق عاطفی را کاهش دادند و ACT موثرتر بود( فیض خان و همکاران ، 2021) نکته جالب اینکه کمال گرایی و تاب آوری زوجین برای پیش بینی طلاق عاطفی در بین زوج ها یافت شد.

کمال گرایی می تواند به طور قابل توجهی بر تصمیم فرد برای پایان دادن به ازدواج تاثیر بگذارد و به طلاق عاطفی کمک کند. در اینجا روش های کلیدی که کمال گرایی بر طلاق عاطفی تاثیر می گذارد آورده شده است:

کمال گراها اغلب از قضاوت منفی دیگران می ترسند که می تواند آنها را از تصمیم گیری بر اساس نیازها و احساسات خود باز دارد. این ترس می تواند منجر به ماندن در یک ازدواج ناخوشایند به دلیل فشار جامعه به جای رضایت شخصی شود

نکته بعدی اینکه کمال گرایان تمایل دارند آنچه را که دیگران می خواهند انجام دهند را بر خواسته های خود ترجیح دهند. این می تواند منجر به ماندن در ازدواجی شود که رضایت بخش نیست، زیرا آنها بیشتر نگران حفظ یک تصویر خاص یا اجتناب از انتقاد دیگران هستند

کمال گراها پایان دادن به ازدواج را یک شکست می دانند، زیرا معتقدند که یک تعهد مادام العمر باید بدون نقص باشد.

این ترس از شکست می تواند فکر طلاق را برای آنها دشوار کند، حتی اگر رابطه ناسالم باشد

کمال گراها اغلب در مورد ترک یک ازدواج احساس گناه می کنند، زیرا معتقدند به اندازه کافی برای نجات آن تلاش نکرده اند یا به اندازه کافی تلاش نکرده اند. این احساس گناه می تواند به جبران بیش از حد منجر شود و باعث شود که آنها به دلیل احساس مسئولیت و نه رضایت شخصی در ازدواج باقی بمانند.

کمال گراها اغلب نقص های واقعی خود را پنهان می کنند، حتی از کسانی که به آنها نزدیک هستند.

 این می تواند پرداختن به مسائل رابطه را دشوار کند و ممکن است به طلاق عاطفی کمک کند.

مطالعات همبستگی معنادراری را بین طلاق عاطفی و کمال گرایی منفی در هر دو جنس مرد و زن گزارش میکند.

علاوه بر این، طلاق عاطفی تحت تاثیر تحریف های شناختی و باورهای فراشناختی مرتبط با کمال گرایی قرار دارد.

نقش کمال گرایی در پیش بینی فرسودگی زناشویی و طلاق نیز به ویژه در زوج های جوان بررسی شده است

کمال گرایی می تواند به طور قابل توجهی بر تصمیم فرد برای پایان دادن به ازدواج تاثیر بگذارد و از طریق تاثیر آن بر ترس، احساس گناه و نیاز به حفظ یک تصویر کامل، به طلاق عاطفی کمک کند. زوج هایی که هر دو دارای سطوح بالاتر کمال گرایی و تاب آوری پایین تر بودند، بیشتر احتمال داشت طلاق عاطفی را تجربه کنند( غنی ابادی و همکاران ، 2024).
مطالعات دیگری که پیش بینی فرسودگی زناشویی در زوج های متقاضی طلاق را بررسی کرده اند نشان دادند که ویژگی های جمعیت شناختی، ذهن آگاهی و تاب آوری پیش بینی کننده های مهم فرسودگی زناشویی هستند که ارتباط نزدیکی با طلاق عاطفی دارد. به طور خلاصه، این مطالعات نشان می دهد که تاب آوری یک عامل محافظتی در برابر طلاق عاطفی است، در حالی که عواملی مانند انتظارات غیر واقعی، کمال گرایی، و خودکارآمدی پایین خطر طلاق عاطفی را افزایش می دهند.مداخلات با هدف افزایش تاب آوری و ذهن آگاهی ممکن است به جلوگیری از طلاق عاطفی و ارتقای رضایت زناشویی کمک کند.