نمونه ای از ظلم ستیزی و اهمیت دادن به بیت المال امام علی علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا امیرالمومنین یاعلی بن ابی طالب

درود و سلام بی پایان خدای سبحان و ملایکه ها و انس و جن برتو ای مجسمه ای تقوا و عدالت ، ای شاه ولایت ، ای اسوه ای انسانیت و ای شهید محراب عبادت ؛ یاعلی .

امیر مومنان می فرماید : سوگند به خدا، اگر تمام شب را بر روی خارهای سعدان[1] به سر ببرم، و یا با غل و زنجیر به این سو یا آن سو کشیده شوم، خوشتر دارم تا خدا و پیامبرش را در روز قیامت، در حالی ملاقات کنم که به بعضی از بندگان ستم، و چیزی از اموال عمومی را غصب کرده باشم.

چگونه بر کسی ستم کنم برای نفس خویش، که به سوی کهنگی و پوسیده شدن پیش میرود، و در خاک، زمانی طولانی اقامت میکند؟ (نهج البلاغه ، خطبه 224 )

دو نمونه از عدالت محوری و حفظ بیت المال امام علی علیه السلام 

1 ) به خدا سوگند، برادرم عقیل[2] را دیدم که به شدت تهیدست شده و از من درخواست داشت تا یک من[3] از گندمهای بیت المال را به او ببخشم. کودکانش را دیدم که از گرسنگی دارای موهای ژولیده، و رنگشان تیره شده، گویا با نیل رنگ شده بودند. پی در پی مرا دیدار و درخواست خود را تکرار میکرد، چون به گفتههای او گوش دادم پنداشت که دین خود را به او واگذار میکنم، و به دلخواه او رفتار و از راه و رسم عادلانه خود دست بر میدارم، روزی آهنی را در آتش گداخته به جسمش نزدیک کردم تا او را بیازمایم، پس چونان بیمار از درد فریاد زد و نزدیک بود از حرارت آن بسوزد. به او گفتم، ای عقیل، گریه کنندگان بر تو بگریند، از حرارت آهنی مینالی که انسانی به بازیچه آن را گرم ساخته است؟ اما مرا به آتش دوزخی میخوانی که خدای جبارش با خشم خود آن را گداخته است؟ تو از حرارت ناچیز مینالی و من از حرارت آتش الهی ننالم؟(نهج البلاغه ، خطبه 224 )

2 ) و از این حادثه شگفت آورتر اینکه شب هنگام کسی به دیدار ما آمد[4] و ظرفی سر پوشیده پر از حلوا داشت، معجونی در آن ظرف بود چنان از آن متنفر شدم که گویا آن را با آب دهان مار سمی، یا قی کرده آن مخلوط کردند! به او گفتم: هدیه است؟ یا زکات یا صدقه؟ که این دو بر ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حرام است. گفت: نه، نه زکات است نه صدقه، بلکه هدیه است. گفتم: زنان بچه مرده بر تو بگریند، آیا از راه دین وارد شدی که مرا بفریبی؟ یا عقلت آشفته شده یا جن زده شدی؟ یا هذیان میگویی؟

به خدا سوگند، اگر هفت اقلیم را با آنچه در زیر آسمانهاست به من دهند تا خدا را نافرمانی کنم که پوست جوی را از مورچهای ناروا بگیرم، چنین نخواهم کرد! و همانا این دنیای آلوده شما نزد من از برگ جویده شده ملخ پستتر است! علی را با نعمتهای فنا پذیر، و لذتهای ناپایدار چه کار؟! به خدا پناه میبریم از خفتن عقل، و زشتی لغزشها، و از او یاری میجوییم. (همان ).

پی نوشت ها : 

[1] - خاری سه شعبه که خوراک شتران است و سخت گزنده است.

[2] - حضرت ابو طالب، چهار پسر داشت که با یکدیگر 10 سال فاصله سنی داشتند به نامهای: طالب، عقیل، جعفر و علی علیه السلام. قریش در جنگ بدر عقیل را به اجبار همراه خود آوردند که اسیر شد و با دادن« فدا» آزاد شده به مکه بازگشت، و پیش از صلح حدیبیه مسلمان شد و به مدینه هجرت کرد، و در جنگ موته همراه برادرش جعفر شرکت داشت.

[3] - صاع: پیمانهای به وزن سه کیلو گرم است.

[4] - نوشتند که اشعث بن قیس بود. چون قرار بود فردای آن روز دادگاه اسلامی به پرونده او رسیدگی شود، شبانه حلوا را خدمت امام برد تا به خیال شیطانی خود، قلب آن حضرت را نسبت به خود تغییر دهد.