کنترل ژنراتور سنکرون مجازی

کنترل ژنراتور سنکرون مجازی

هر چه سطح نفوذ منابع انرژی تجدیدپذیر افزایش یابد، تاثیر اینرسی کم و اثر میرایی بر عملکرد دینامیکی و پایداری شبکه قدرت افزایش می یابد. برای حل مشکل فوق می توان از سیستم ذخیره انرژی استفاده کرد. ذخیره انرژی همراه با مکانیزم کنترل مناسب می تواند اینرسی و میرایی مجازی را فراهم کند. این مفهوم شناخته شده به عنوان ژنراتور سنکرون مجازی (VSG) ، ماشین سنکرون مجازی (VSM) و مبدل همگام ساز پیشنهاد شده است. اگرچه نام و طرح های کنترل آنها متفاوت است، اما اصول آنها در شبیه سازی ویژگی های گذرای ژنراتورهای سنکرون مشابه است. با این حال، VSG همان مشکل ژنراتور سنکرون سنتی را دارد. هنگامی که اختلال رخ می دهد، توان خروجی اینورتر نوسان می کند و حتی توان بیش از حد به دستگاه های الکترونیک قدرت آسیب می رساند. برای مهار نوسانات فرکانس و توان VSG، یک سری راه حل پیشنهاد شده است. در میان آنها، روش تنظیم اینرسی و ضریب میرایی VSGبرجسته است[1].

ژنراتور سنکرون مجازی عمدتا از چهار بخش تشکیل شده است:

1-سیستم ذخیره انرژی

2- اینورتر

 3- فیلتر LCL 

4- الگوریتم کنترلی VSG

مراجع:

[1] قدسی، محمد رضا. بهبود پایداری ریزشبکه ها با استفاده از کنترل اینرسی مجازی توسط شبکه های عصبی عمیق و روش سنتز میو. رساله دکتری، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، (1403).