واژه های کاربردی در پرورش زنبور عسل

واژه های کاربردی در پرورش زنبور عسل 

1- سیاست های دامپروری: مجموعه بایدها، نبایدها، تصمیمات و تدابیری که وزارت جهاد کشاورزی (معاونت امور تولیدات دامی) بر اساس قوانین، مقررات و دستورالعمل­ها برای حفظ، توسعه و تشویق سرمایه­گذاری در فعالیت های دامپروری، قانونمند کردن و ساماندهی امور مرتبط با دام در راستای حفظ منابع ژنتیکی، افزایش تولید، ایجاد امنیت شغلی، اشتغال­زایی و کاربرد فن آوری روز در امر پرورش، تغذیه، اصلاح نژاد، نگهداری منابع دامی و همچنین ساختمان­ها، تاسیسات و تجهیزات مربوط به این فعالیت ها و حفظ امنیت سرمایه­های دامی اتخاذ می­نماید.

2- سیاست­های بهداشت دام: مجموعه سیاست­های سازمان دامپزشکی کشور در قالب دستورات بهداشتی است که برای تامین و گسترش بهداشت عمومی و جلوگیری از انتشار بیماری­های مشترک دام و انسان اتخاذ می­گردد.

3- نظام جامع دامپروری کشور: مجموعه قوانین، مقررات، ضوابط، چهارچوب­ها، استانداردها و الگوهایی است که بر اساس آن کلیه فعالیت­های مطالعاتی، طراحی، اجرایی و مدیریتی در خصوص پرورش، اصلاح نژاد، تغذیه، تولید مثل، زیست­فن­آوری جدید (بیوتکنولوژی) و نانوفن­آوری منابع دام در جهت ارتقای کمی و کیفی تولیدات مربوط سامان می­یابد.

4- دستورالعمل­های فنی: مجموعه­ای از مشخصات فنی، روش­ها و ضوابطی است که بر اساس اصول علمی و فنی موجود در کشور و جهان با توجه به شرایط اقلیمی، زیست­ محیطی، اقتصادی، اجتماعی و برای ارتقای کیفیت طراحی، اجرا، نگهداری و بهره ­برداری از طرح­ها تهیه و تدوین می­شود.

5- دستورالعمل­های بهداشتی: مجموعه­ای از شاخص ­های بهداشتی، روش­ها و ضوابطی است که بر اساس اصول علمی و بهداشتی موجود در کشور و جهان با توجه به شرایط بهداشتی، شیوع و انتشار بیماری­های دام جهت ارتقای بهداشت عمومی، جلوگیری از انتشار و مبارزه با بیماری­های دام تهیه و تدوین می­شود.

6- حریم: محدوده سرمایه­ های مربوط به منابع دامی و مستحدثات آنها که بر اساس ضوابط و مقررات قانون سازمان دامپزشکی کشور و قانون نظام جامع دامپروری به منظور حفظ فعالیت­های دامپروری و جلوگیری از اشاعه بیماری­های دامی و مشترک انسان و دام تعیین می­گردد.

7- مقررات فنی: مجموعه­ای از مشخصات فنی که بر اساس ضوابط، استانداردها، اصول علمی و روشها با رعایت مراتب این دستورالعمل و سایر مقررات مربوطه اعمال می­گردد.

8- مناطق مسکونی: شهرها، شهرک­ها، روستاها و کانون­ های اسکان عشایر که به نحوی از انحاء دارای جمعیت و سکنه هستند.

9- نظارت: مجموعه اقداماتی که برای کنترل و حصول اطمینان از صحت انجام کار در چهارچوب ضوابط فنی و بهداشتی اعلام شده توسط معاونت بهبود تولیدات دامی و ادارات کل دامپزشکی استان­ها صورت می­گیرد.

10- متقاضی: شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس شرایط مندرج در گردش کار صدور مجوزهای موضوع این برنامه نسبت به ارائه درخواست خود به مراجع ذی­ربط اقدام می­نماید.

11- برنامه کوچ زنبور عسل: چگونگی جابه­جایی کلنی­های زنبور عسل از منطقه­ ای به منطقه دیگر به منظور بهره­برداری بهینه از منابع تولید نظیر شهد و گرده و حفظ یا افزایش جمعیت کلنی­ها و تولید محصولات از زنبورعسل.

12- کندو: به محل زندگی زنبور عسل اطلاق می­گردد.

13- کندوی بومی: کندویی که فاقد قاب متحرک باشد.

14- کندوی مدرن: کندویی با قاب­های متحرک و قابل تعویض که با ابعادی مطابق با معیارهای فنی ساخته شده است.

15- کندوی با جمعیت: کندویی که حاوی یک کلنی زنبور عسل باشد.

16- زنبوردار: به شخصی اطلاق می­شود که به پرورش و نگهداری زنبور عسل اشتغال دارد.

17- کلنی زنبور عسل: به مجموعه­ ای از زنبورهای داخل یک کندو گفته می­شود.

18- زنبورداری ثابت: شیوه­ای از زنبورداری که کلنی­های زنبور عسل در طول سال در یک محل نگهداری
می­شوند.

19- زنبورداری کوچ­رو: شیوه­ای از زنبورداری که کلنی­ های زنبور عسل در طول سال برای استفاده از شرایط اقلیمی و استعدادهای محیطی مناطق مختلف به دو صورت درون­ استانی و برون­ استانی جابه­ جا می­ شوند.

20- زنبورستان: محلی که دارای مجموعه امکانات زنبورداری از جمله کندو، کلنی، زنبور عسل و وسایل زنبورداری باشد.

21- زنبور پاکتی: مجموعه­ ای از یک ملکه بارور و تعداد چندهزار زنبور کارگر به وزن یک تا یک و نیم کیلوگرم که برای ایجاد کلنی­ های جدید تهیه شده و حمل و نقل آنها در یک پاکت یا جعبه کوچک مخصوص انجام می­شود.

22- واحد پرورش ملکه زنبورعسل: زنبورستانی که در آن تولید ملکه زنبور عسل بر اساس شیوه ­های علمی صورت می­گیرد.

23- صحرای شهد خیز: صحرایی که دارای پوشش گیاهی مناسب به منظور بهره ­برداری زنبور عسل جهت تولید شهد و گرده باشد.