هستی انسان

11 خرداد 1403 - خواندن 2 دقیقه - 145 بازدید



[غلامحسین ابراهیمی دینانی Gholamhossein Ebrahimi Dinani]

کوشش و تلاش دکارت و پیروان او در باب به اثبات رساندن جهان خارج یک کوشش بیهوده بوده است، زیرا جهان خارج در نفس آگاهی ما اخذ شده و هرگز نمی توان از علم و آگاهی بدون معلوم سخن به میان آورد و در اینجا است که ادموند هوسرل و پیروان او مسئله « تعلیق حکم » را مطرح کرده و گفته اند وجود جهان خارج را در پرانتز قرار می دهیم. در نظر این جماعت در پرانتز قرار دادن وجود اشیاء و شناختی که ما از آن ها داریم شرط ادراک ماهیت است. پس از « تعلیق حکم » ماهیت اشیاء برای انسان آشکار می شود و در واقع عالم انسان تحقق می پذیرد. بنابراین، کسانی که از « کون فی العالم » سخن می گویند به همین معنی اشاره دارند. مارتین هایدگر (Heidegger,Martin-1889-1976) از دازاین (Dasein) سخن گفته و منظور او از این عنوان همان چیزی است که می توان آن را (کون فی العالم) خواند ، اساسا هستی انسان در عالم است و عالم هرگز از انسان جدا و منفصل نمی گردد .

***

[یزدانپناه عسکری Yazdanpanah Askari]

عالم نه تنها از انسان جدا و منفصل است بلکه سیال و جاودانه در فیوضات Emanations است.

____

دفتر عقل و آیت عشق،جلد سوم، غلامحسین ابراهیمی دینانی،تهران:انتشارات طرح نو چاپ دوم 1389- صفحه 72 و 73