بی چگونه بودن

1 اردیبهشت 1403 - خواندن 2 دقیقه - 178 بازدید

[قرآن کریم- سوره احزاب- آیه 72]

انا عرضنا الامانه علی السماوات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوما جهولا

ما امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم، از قبول آن امتناع کردند و از آن بترسیدند، انسان آن را متحمل شد، زیرا که دارای زمینه ظلم و جهل بود. (1)

***

[غلامحسین ابراهیمی دینانی]

انسان با دو صفت ظلوم و جهول بودن بار امانت الهی را بر دوش کشید. (2)

***

[سهراب سپهری]

در زمان های پیش از طلوع هجاها / محشری از همه زندگان بود / از میان تمام حریفان / فک من از غرور تکلم ترک خورد. (3)

***

[یزدانپناه عسکری]

در ساحت تجرید، انسان، متحد در علم و عالم و معلوم است و فهم بلا واسطه دارد.

فهم مستقیم از آسمان بی کران و بی چگونه بودن.

_____________

1- قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، جلد 8، بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر - ایران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. صفحه 396