ملکه و سرنوشت

آدراستیا (Adrasteia) در یونان باستان (Ἀδράστεια)، ملکه فرد و مجازات الهه الهی است. (1)

آدراستیا، الهه سرنوشت محتوم و جزاء، طینت گریزناپذیر آدمی است. (2)

افلاطون (به دنبال رواقیون اولیه Stoics)، آدراستیا را سرنوشت حاکم می داند. (3)

نفس آگاه و بصیر و شناسا، اقتدار کلی را پشتوانه خود دارد، و دائم مراقب نیت و گفتار خویش است. (4)

یزدانپناه عسکری

1402/12/2

__

https://en.wikipedia.org/wiki/Adrasteia

1- Fries, Almut, Pseudo-Euripides, "Rhesus": Edited with Introduction and Commentary, Walter de Gruyter GmbH & Co KG, 2014. ISBN 9783110342253.

Fries, pp. 246–247; Graf, "Adrastea"; Farnell, pp. 499–500; Tripp, s.v.

Adrasteia; Parada, s.v. Adrastia 1; Smith, s.vv. Adrasteia 1 (Cretan nymph), Adrasteia 2 (epithet of Nemesis).

Gantz, Timothy, Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources, Johns

2-
Graf, "Adrastea", which says: "the original—probably non-Grecian—name is understandable as 'Inescapable'"; West, p. 196 n. 63; Smyth, Prometheus Bound 936 n. 2; White, p. 233 n. 11("Ineluctable"); Sommerstein 2019b, p. 547 n. 116("inescabability"). See also translations of the name as "Necessity" (Smyth, Prometheus Bound 936; Sommerstein 2019b, Prometheus Bound p. 936) and "the Relentless One" (Munn, p. 333).

3-
Fries, p. 247; Plato, Phaedrus 248c–d.

4-West, M. L., The Orphic Poems, Clarendon Press Oxford, 1983. ISBN 978-0-19-814854-8. , p. 195 with n. 61