جان شناسی در نظر مولانا

جان شناسی در نظر مولانا سرآغاز هستی شناسی و جهان شناسی هست و منظور از جان شناسی، همان بینش و نقطه مقابل دانش و علوم ظاهری است. دستیابی به بخشی از اسرار هستی و حقایق عالم فقط با معرفت شهودی و وجدانی در دسترس خواهد بود.

رشتهی جان (نیروی حیاتی) مجموعه آگاهی های انسان را در تسخیر دارد.

*

همچو کتابیست جهان جامع اسرار نهان – جان تو سردفتر آن فهم کن این مسئله را

-

یک رشته جان مانده است پیچان - آن پیچش از تو یابد رهایی

-

اینک آن نوحی که لوح معرفت کشتی اوست - هر که در کشتیش ناید غرقه طوفان کند (1)

*

جان انسان از فیوضات حق تعالی فیض میبرد

جان کل با جان جزو آسیب کرد - جان از او دری ستد در جیب کرد

-

احسن التقویم در و التین بخوان - که گرامی گوهر است ای دوست جان

احسن التقویم از عرش او فزون - احسن التقویم از فکرت برون (2)

__

1- کلیات دیوان شمس تبریزی ، مولانا جلال الدین محمد بلخی به کوشش دکتر ابوالفتح حکیمیان – تهران: انتشارات پژوهش 1383 غزل 40 ، 729

2- مولانا جلال الدین محمد بلخی(مولوی)، مثنوی معنوی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی - تهران، چاپ: اول، 1373. ص204

- رشته جان: شرح گلشن راز (سبزواری)

یزدانپناه عسکری

1402/10/1