بازگشت به خصوصیت خویش

[محی الدین ابن عربی]

بازگشت بنده به خصوصیت خویش و نشستن در خانه شیئیت خویش

در این حال بنده، به خصوصیت خویش، یعنی عبودیتی که مزاحم ربوبیت نمی باشد باز می گردد و بدان متحلی می شود و در خانه «شیئیت ثبوت» خود – نه «شیئیت وجود» خویش – می نشیند و تصریفات حق تعالی را در خودش مشاهده می کند که از تدبیر در آنها معتزل و به دور است. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

تدبیر، درک به مرور و تقلیب و سیالیت قلب در چرخش و متحلی شدن به اعتزال است.

_____________

1 - فتوحات مکیه جلد هفتم ، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383 صفحه 65 ، 66(443/13)

- [(رجوع العبد الی خصوصیته، و قعوده فی بیت شیئیته) فرجع العبد الی خصوصیته و هی العبوده التی لم تزاحم الربوبیه، فتحلی بها و قعد فی" بیت شیئیه ثبوته" لا" بشیئیه وجوده" ینظر تصریف الحق فیه و هو معتزل عن التدبیر فی ذلک. (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه ،عثمان یحیی، 14جلد، دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1994 م. ج13، ص: 377،378،)- (443/13) ، محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (اربع مجلدات)، 4جلد، دار الصادر - بیروت، چاپ: اول، ج 2 ؛ ص 153]