بررسی شیوه بازنمایی جلسات و قطعنامه های سازمان ملل در رسانه ها و تاثیر آن بر افکار عمومی جهانی

در عصر ارتباطات ، رسانه ها نقش بی بدیلی در شکل دهی به افکار عمومی ایفا می کنند. یکی از مهم ترین حوزه هایی که رسانه ها در آن تاثیرگذارند، بازنمایی جلسات رسمی و قطعنامه های نهادهای بین المللی مانند سازمان ملل، شورای امنیت، اتحادیه اروپا و سایر نهادهای تصمیم گیرنده جهانی است. این بازنمایی ها نه تنها بر برداشت مخاطبان از وقایع سیاسی و دیپلماتیک تاثیر می گذارند، بلکه می توانند جهت گیری افکار عمومی جهانی را نیز تغییر دهند. بازنمایی رسانه ای به معنای نحوه ارائه و بازآفرینی واقعیت ها در قالب های رسانه ای است. رسانه ها با انتخاب، برجسته سازی، حذف یا تاکید بر بخش هایی از واقعیت، تصویری خاص از رویدادها ارائه می دهند که لزوما بازتابی دقیق از واقعیت نیست. این فرایند تحت تاثیر عوامل مختلفی چون خط مشی رسانه، منافع سیاسی و اقتصادی، فرهنگ غالب و ساختارهای قدرت قرار دارد. جلسات رسمی بین المللی و تصویب قطعنامه ها، اغلب به عنوان کنش های نمادین در عرصه سیاست جهانی تلقی می شوند. رسانه ها با پوشش این رویدادها، آن ها را به زبان قابل فهم برای عموم ترجمه می کنند. اما این ترجمه همواره خنثی نیست؛ بلکه با چارچوب بندی خاص، معنا و جهت گیری خاصی به مخاطب منتقل می شود. در تحلیل بازنمایی رسانه ای از دو نظریه کلیدی چارچوب بندی (Framing) و دستور کارگذاری (Agenda Setting) استفاده می نماییم. طبق نظریه چارچوب بندی ،رسانه ها با انتخاب واژگان، تصاویر و ساختار روایی، نحوه درک مخاطب از یک رویداد را شکل می دهند. برای مثال، یک قطعنامه شورای امنیت ممکن است در یک رسانه به عنوان «پیروزی دیپلماسی» و در رسانه ای دیگر به عنوان «تسلیم در برابر فشار» بازنمایی شود. طبق نظریه دستور کارگذاری ، رسانه ها با تمرکز بر برخی موضوعات و نادیده گرفتن سایرین، اولویت های ذهنی مخاطبان را شکل می دهند. جلساتی که پوشش گسترده می یابند، در ذهن مخاطب مهم تر جلوه می کنند. در مطالعه موردی می توان به نوع بازنمایی قطعنامه های شورای امنیت درباره خاورمیانه و همچنین در مطالعه ای تطبیقی به نحوه بازنمایی قطعنامه های شورای امنیت درباره جنگ ۳۳ روزه لبنان در شبکه های بی بی سی و الجزیره بررسی اشاره نمود. شبکه خبری بی بی سی با تاکید بر «بی طرفی» و «ضرورت توقف خشونت»، تصویری میانه رو ارائه داده در حالی که شبکه خبری الجزیره با تمرکز بر «مقاومت» و «قربانی شدن غیرنظامیان»، روایتی انتقادی تر نسبت به غرب و کشور اسرائیل ارائه کرده است. بازنمایی رسانه ای جلسات و قطعنامه ها می تواند پیامدهای گسترده ای داشته باشدکه می توان به اهم آن اشاره نمود :
1- شکل دهی به نگرش ها ؛ رسانه ها می توانند مخاطبان را نسبت به یک کشور، سازمان یا سیاست خاص مثبت یا منفی کنند.
2- تحریک احساسات جمعی ؛ استفاده از تصاویر احساسی، واژگان باردار و روایت های دراماتیک می تواند احساسات عمومی را برانگیزد.
3- تاثیر بر سیاست گذاری ؛ افکار عمومی شکل گرفته از طریق رسانه ها می تواند بر تصمیم گیری سیاست مداران و نهادهای بین المللی تاثیر بگذارد.
رسانه ها در بازنمایی جلسات و قطعنامه ها با چالش هایی چون فشارهای سیاسی، سانسور، منافع اقتصادی و رقابت برای جذب مخاطب مواجه اند. با این حال، مسئولیت اخلاقی ایجاب می کند که رسانه ها با رعایت اصول صداقت، بی طرفی و شفافیت، به بازنمایی واقعیت بپردازند. تحلیل نحوه بازنمایی جلسات و قطعنامه ها در رسانه ها نشان می دهد که رسانه ها نه تنها بازتاب دهنده واقعیت، بلکه سازنده آن نیز هستند. در جهانی که افکار عمومی نقش فزاینده ای در سیاست بین الملل دارد، درک سازوکارهای بازنمایی رسانه ای برای تحلیل تحولات جهانی ضروری است.