موطن تکلیف

[محیی الدین ابن عربی]

سر تقوا در بلوا – ارتقا در اتقا و پرهیز کاری در دار فناست – نه در دار بقا – هر کس در موطن تکلیف بر حالی تقوا به خرج دهد هنگام ارتحال، به درجه ی کمال جایز می گردد، امر بلواست، پس با تقوا بر آن یاری جو، تقوایی جز خدا نیست و تقوا، جز از خدا نمی باشد، حذر از اوست و بدو از ضرر سپر گرفته می شود.1

***

[یزدانپناه عسکری]

دار بقا موطن تکلیف است بر تقوا ، خود آگاهی به هنگام ارتحال، سپر ضرر است و گذار از ابتلاء امر. (یوم یتذکر الانسان ما سعی - النازعات/35)

___________________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383 . جلد 16 صفحه 124

- [سر التقوی فی البلوی - الارتقاء فی الاتقاء فی دار الفناء لا فی دار البقاء من اتقی الله فی موطن التکلیف علی کل حال حاز درجه الکمال عند الارتحال الامر بلوی فاستعن علیه بالتقوی لا تقوی الا بالله و لا تقوی الا من الله فمنه الحذر و به یتقی الضرر قد استعاذ به منه من اخذنا طریق نجاتنا عنه فیه یلاذ و منه یستعاذ فانت الداء و الدواء و محرش الاعداء علی الاوداء حکم التقی فی یوم اللقاء اذا تراءی الجمعان و اجتمع فی الصوره الفریقان فانها خلافه عامه یظهر سرها یوم الطامه فلای معنی الواحده تنجو و الاخری لا ترجو فالجبابره و الانبیاء فی الارض خلفا. (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه - اربع مجلدات - دار الصادر - بیروت، چاپ: اول، ج4 ؛ ص 342]