امنیت روانی و اقتصادی جامعه در گروی حکمرانی رسانه ای

امنیت روانی و اقتصادی جامعه در گروی حکمرانی رسانه ای

در جهان امروز، رسانه ها نه تنها ابزار اطلاع رسانی و سرگرمی اند، بلکه به یکی از موثرترین بازیگران در شکل دهی به افکار عمومی، جهت دهی به رفتار اجتماعی و حتی تصمیمات اقتصادی تبدیل شده اند. امنیت روانی و اقتصادی جامعه نیز در گرو نوع حکمرانی رسانه ای است که دولت ها و نهادهای مدنی بر بستر آن اعمال می کنند.

از منظر روانی، رسانه می تواند با تولید و بازنشر اخبار درست، به موقع و متوازن، آرامش اجتماعی را تقویت کند و سطح اعتماد عمومی را بالا ببرد. برعکس، انتشار اخبار نادرست، بزرگ نمایی بحران ها یا غفلت از روایت امیدبخش، می تواند به اضطراب جمعی، احساس بی ثباتی و بی اعتمادی نسبت به نهادهای رسمی منجر شود. جامعه ای که به لحاظ روانی دچار نگرانی و ناامنی باشد، در برابر شایعات و جنگ های شناختی آسیب پذیر خواهد بود.

از منظر اقتصادی نیز رسانه نقش دوگانه دارد. در شرایطی که رسانه ها اخبار مربوط به بازارها، تصمیمات اقتصادی و سیاست های مالی را شفاف و علمی منتقل کنند، به افزایش پیش بینی پذیری و ثبات بازار کمک می شود. در مقابل، بازنمایی هیجانی مسائل اقتصادی، نشر تحلیل های غیرکارشناسی یا دامن زدن به فضای بی اعتمادی می تواند موجب هجوم روانی به بازارها، کاهش سرمایه گذاری و ایجاد بحران های ساختگی شود.

بنابراین، حکمرانی رسانه ای مسئولانه و هوشمندانه ضرورتی انکارناپذیر است. این حکمرانی به معنای کنترل مطلق یا محدودسازی آزادی رسانه ها نیست، بلکه به معنای طراحی سیاست هایی است که رسانه ها را به سمت شفافیت، مسئولیت پذیری اجتماعی، و تقویت سرمایه اجتماعی سوق دهد. همکاری میان رسانه های مستقل، دولت، دانشگاه ها و نهادهای مدنی می تواند چارچوبی برای تحقق چنین حکمرانی فراهم آورد.

در نهایت باید تاکید کرد که امنیت روانی و اقتصادی دو رکن اصلی ثبات اجتماعی اند و رسانه ها در پیوند این دو نقش کلیدی دارند. جامعه ای که حکمرانی رسانه ای را هوشمندانه طراحی کند، نه تنها از آسیب جنگ روایت ها و شایعات مصون می ماند، بلکه می تواند مسیر توسعه پایدار و عدالت اجتماعی را نیز هموارتر ساز