گذشت زمان ، بهترین مسکن غم ها ؟

 همه ی ما در طول زندگی به بهانه های مختلف به دنبال دستیابی به روشهای موفقیت و آرامش در زندگی هستیم و اگر خیلی اصرار داشته باشیم ، انواع و اقسام روشها و تکنیکهای روانشناسی را برای رسیدن به آرامش در زندگی به کار می گیریم .

اما شاید ندانیم تاثیر همه روشها و تکنیکها وابسته به خودمان است و میتوان به طور قطع گفت تا خودمان نخواهیم ، هرگز به این آرامش دست نخواهیم یافت .

در مورد روشهای شاد زیستن مباحث کاربردی گوناگونی مطرح می شود ، اما به نظر می رسد در مواجهه با مسائل حاد زندگی ، اکثر افراد آرامش خود را از دست می دهند و به نوعی دچار استرس ، هیجان ، نگرانی ، دلهره ، عصبانیت یا بیماریهای جسمی از قبیل سردرد ، دل پیچه یا گرفتگی عضلات می شوند. 

بهترین مسکن شفا بخش در مورد مسائل ناراحت کننده ای که در زندگی شخصی یا محیط کار برایمان پیش می آید ، این است که به خودمان بگوئیم این مورد نیز مثل بقیه موارد می گذرد و نتیجه را با توکل به خدا به دست زمان بسپاریم .

بهتر است در مواقع بحرانی به خودمان بگوئیم آیا بعد از گذشت یک سال این موضوع به همین اندازه برایم اهمیت دارد ؟ یا هنگام برخورد با مشکلات و مصیبت ها ، آنها را با این پرسش تجزیه و تحلیل کنیم که آیا بعد از چند سال هم همین قدر مهم خواهند بود ؟ هر موقعیتی ، چه خوب و چه بد می گذرد ، بهترین داروی مسکن ، گذشت زمان است . زمان همه چیز را شفا میدهد. 

وقت با ارزش مان را با گفتگو در مورد مسائل گذشته ، افکار منفی یا مسائلی که در کنترل ما نیست ، هدر ندهیم و همواره به یاد داشته باشیم که هیچ کس مسئول شادی و خوشبختی و رفع تنهایی ما نیست ، جز خودمان .

زندگی یک مدرسه ای است که ما برای یادگیری ، وارد آن میشویم . مسائل بخشی از برنامه درسی است که ظاهر می شوند و به آرامی کنار می روند ، اما درسهایی که می آموزیم ، برای یک عمر باقی می مانند .

 حسرت چیزهای از دست رفته را نخوریم ، زیرا هدر دادن وقت است . 

ما آنچه را که مورد نیازمان است در اختیار داریم ، بهترینها هنوز در راهند . زندگی کوتاه تر از آن است که بخشی از آن صرف اختلاف ، بحث و کدورت از دیگران شود . بهتر است هرکس را با هر خطا و لعزشی و هر چیز را با هر بها و ارزشی ببخشیم .

بکوشیم همواره بر لب دیگران خنده بنشانیم و همواره با انرژی ، ذوق و شوق و همدلی با آنها زندگی کنیم .

با ناملایمات گذشته ، آشتی کنیم تا زبان حالمان خوشایند باشد و در زمان حال با درسهایی از گذشته و با امید به آینده ، بهتر زندگی کنیم . همچنین بکوشیم هر روز دست کم 10 دقیقه را در سکوت بگذرانیم .

هنگامی که صبح از خواب بیدار می شویم ، ابتدا اهدافمان را مرور و اولویتها را تعیین کنیم . 

سعی کنیم پیاده روی را در برنامه زندگیمان بگنجانیم و با داروی ضد افسردگی یعنی لبخند ، اولین گام را برداریم .

مطالعه را در برنامه روزانه مان بگنجانیم و همواره به روز باشیم .

فکر نکنیم که باید در هر بحثی برنده باشیم ، به افکار دیگران احترام بگذاریم و موافقت کنیم که با افکار ما موافق نباشند . هیچ گاه زندگی خود را با دیگران مقایسه نکنیم ، زیرا ما از حقایق زندگی آنان اطلاعی نداریم .زمان بیشتری را با افراد مسن و کودکان بگذرانیم و نیز سعی کنیم با دوستان خوبمان در تماس باشیم و این گنجینه گرانبها را ارج نهیم .

بهترین دوست کتاب است و هر دوست چون کتابی با ارزش است که هرچه در آن عمیق تر شویم ، بیشتر می آموزیم . خانه ، ماشین و محل کارمان را همواره تمیز و مرتب نگاه داریم . منزلمان را با گل تزیین و شمعی روشن کنیم ، از ملحفه های زیبا استفاده کنیم ، لباس راحت و زیبا بپوشیم و هرگز چیزی را برای زمانی بخصوص نگه نداریم ، زیرا شاید فردایی نباشد . از همه فضا های خانه استفاده کنیم و هیچ بخش از خانه را به مهمان اختصاص ندهیم ، چون خودمان عزیزترین مهمان خانه خود هستیم . البته فراموش نکنید که ناراحتی های شدید و طولانی مدت می تواند نشانه افسردگی باشد .

افراد افسرده معمولا احساس می کنند تنها و ناامید شده اند و خودشان را به خاطر چنین احساساتی سرزنش می کنند . برای داشتن یک زندگی سالم ، لازم است که به همه احساساتمان احترام بگذاریم و به آنها فرصت ابراز بدهیم .

وقتی غم و ناراحتی سراغ ما می آید ، باید به خودمان اجازه بدهیم که آن را به طور کامل حس کنیم . این کار باعث میشود بفهمیم که غم و غصه واکنشی بسیار طبیعی و عادی به کمبودهای زندگی است . هر نوع کمبود می تواند ناراحتی در ما ایجاد کند حتی میتواند همراه یک غروب زیبای خورشید باشد که نشان دهنده پایان روز است ممکن است ندانیم چه چیز همیشه باعث ناراحتی ما میشود ، حتی ممکن است یک تغییر کوچک در بدنمان مثل تغییرات هورمونی ، تغییر سطح قند خون و از این قبیل باشد .

این کار کمک می کند که نیاز به درک همه واکنشهای احساسیمان از بین برود . مسئله مهم این است که نباید به هیچ عنوان احساساتمان را سرکوب کرده و در برابر آنها مقاومت کنیم .

علاوه بر پذیرش ناراحتی مان به عنوان بخشی عادی از زندگی ، راه های دیگری هم برای کمک به کنار آمدن با غم و غصه هایمان وجود دارد .

اگر احساس ناراحتی و غصه زیاد بیشتر از دو هفته در شما ماندگار شد و در فعالیت های روزانه مثل کار یا خواب و خوراک اختلال ایجاد کرد ، بهتر است به متخصص مراجعه کنید .

اگر این احساسات شما با فکر مرگ و خودکشی همراه شد ، سریعا از متخصص روانشناس کمک بگیرید .

گاهی مواقع بهتر است احساساتمان را با یک دوست امین و دانا یا یکی از اعضای خانواده درمیان بگذارید . 

در واقع این فرد باید کسی باشد که خوب به حرفهای شما گوش بدهد و سعی در قضاوت کردن در مورد آن یا تغییر دادن شما نداشته باشد .

کارهایی انجام دهید که به شما آرامش دهد . به پیاده روی بروید ، آب گرم بگیرید ، یک کتاب خوب بخوانید ، به گل و گیاه خانه رسیدگی کنید یا به سایر سرگرمی های مورد علاقه تان بپردازید . باید بکوشید فوری استرستان را پایین آورید و ذهنتان را آرام کنید . احساساتتان را تسکین دهید و نوعی آسودگی خیال در جسمتان ایجاد کنید .

شاید بهتر باشد تمدد اعصاب را به طریقی طبیعی و آسان ایجاد کنید.

راهی منطقی برای آرام کردن و تسکین خود پیدا کنید . این کار باعث می شود احساساتتان آزاد و رها شود .

اصلا چطور است خاطره نویسی کنید. وقتی این کار را انجام می دهید مثل این است که یک شنونده خوب دارید که می توانید به او اطمینان کرده و حرفهایتان را با او درمیان بگذارید .

این روش امروز از سوی روانشناسان بسیار توصیه میشود .

یاد بگیرید چطور بهترین دوست خود باشید سعی کنید یک بار دیگر نگاهی به خودتان بیندازید و این بار با عشق و علاقه به خودتان نگاه کنید .

ببینید شاید تا امروز با خودتان به تندی و سنگدلانه رفتار میکردید و از این به بعد به جای آن برای خودتان همدردی و دلسوزی کنید...

ماخذ

رسیدن به خوشبختی در جامعه ی مدرن : سعید کیوانپور چاپ 1392

مجله سلامت جام جم 16 / دی 1389 شماره 173 الهام حسینی