نظریه ماتریکس تاریخی توسعه نیافتگی در ایران

جهان ماتریکس به عنوان یک مفهوم فلسفی و هنری پردازش می شود که از ما این سوال را می پرسد: آیا ما واقعیت را تجربه می کنیم یا همه چیز شبیه سازی است؟ این مفهوم اثرات عمیقی بر جوامع هنری و علمی داشته است و به عنوان یک موضوع جذاب برای بحث و تامل در مورد حقیقت و واقعیت همچنان در حال مطالعه و بحث است. از جهتی، ماتریکس به ما یادآوری می کند که همیشه باید آگاه باشیم و به پرسش هایی که ممکن است تاکنون نپرسیده باشیم، پاسخ دهیم.اگر ما در جهان ماتریکس زندگی کنیم برخی از سناریوهایی که در علم امروز کنار گذاشته شده اند دوباره به واقعیت تبدیل می شوند. برای مثال، در حالی که جهان فیزیکی نمی تواند ناگهان از وجود خارج شود، این اتفاق می تواند در واقعیت شبیه سازی شده رخ دهد. زندگی پس از مرگ نیز ممکن است واقعی باشد. هنگامی که شخصی در یک جهان شبیه سازی می میرد، در جهان دیگری زنده می شود، یا معمار می تواند شخص را پس از مرگ به سمت دنیای واقعی هدایت کند. ماتریکس تاریخی توسعه نیافتگی با نگرش تحلیل عاملی در ایران، پیشنهاد جدید نگارنده برای استفاده از مفاهیم میان رشته ای در راستای بازسازی علوم انسانی و اجتماعی در ایران است. این یادداشت گزیده و یا نتیجه این پیشنهاد است که می توان چرخه های باطل توسعه نیافتگی تاریخ ایران را که حاصل عملکرد و تعامل ناکارآمد نظام های سیاسی، جامعه و بیگانگان بوده است به ماتریکس تکراری مشابه دانست. نظریه و یا مفهوم ماتریکس تاریخی توسعه نیافتگی در ایران توسط نگارنده (حمیدرضا صفری) در استمرار حرکت نگارنده بر اساس تجربه زیسته خود که علوم انسانی موجود را فقط عامل ایجاد توسعه نیافتگی و تشدید آن با سو استفاده از اختلاف میان مفاهیم و مصادیق می داند پیشنهاد می گردد. تکرار یک واقعیت واحد در تاریخ ایران مستعار از تعریف ماتریکس در بعد انسانی، اجتماعی و در اینجا در جامعه ایران. این مفاهیم در چارچوب وضعیت غیر مرتبط علوم انسانی کنونی می تواند، انگیزه ساز و الهام بخش برای دانشجویان این علوم بسیار شگفت انگیز باشد.

# ماتریکس تاریخی توسعه نیافتگی ایران حمیدرضا صفری

# حمیدرضا صفری و نظریه بحران به علاوه یک

# بازسازی علوم اجتماعی در ایران و حمیدرضا صفری