بررسی آمره بودن قوانین مهریه و نفقه در نظام حقوقی ایران
16 مرداد 1404 - خواندن 2 دقیقه - 151 بازدید
این جانب بررسی مختصری انجام داده و در ذیل به شرح آن و در نهایت به نتیجه گیری خواهم پرداخت
- دکتر کاتوزیان در کتاب دوره مقدماتی حقوق مدنی (خانواده) ذکر نموده اند: نکاح دائم از عقود اجتماعی بوده و آثار آن محدود به دو طرف عقد نمی باشد ، لذا با توجه به اهمیت نکاح دولت رابطه زن و شوهر را از قلمرو حاکمیت اراده خارج و نظم آن را خود به عهده گرفته است.
- مهر مالی است که به مناسبت نکاح مرد ملزم به دادن آن به زن می شود، الزام مربوط به تملیک مهر ناشی از حکم قانون است و ریشه قراردادی ندارد و به همین دلیل سکوت دو طرف در عقد و حتی توافق بر اینکه زن مستحق مهر نباشد تکلیف مرد را در این زمینه از بین نمی برد .
- وجود ۳ نوع مهر ذکر شده در قانون مدنی که تمامی جوانب را در نظر گرفته است .
- در نکاح دائم پرداخت نفقه از جانب زوج ناشی از حکم قانون است و ریشه قراردادی ندارد ،ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی به همین دلیل دو طرف نمی توانند ضمن عقد نکاح یا پس از آن تکلیف مرد را در این باره ساقط کنند.
- ماده ۱۰۸۷ قانون مدنی و۱۰۹۳ شرایط استحقاق مهر به زوجه را شرح می دهند.
با توجه به شرح فوق الذکر و بررسی های انجام شده نظر اینجانب حاکی بر این امر می باشد که مهریه و نفقه از وظایف قانونی زوج بوده که بر عهده ایشان گذاشته شده و تراضی و توافق بر عدم پرداخت آن ها به زوجه صحیح و اصولی و موازین با قوانین نبوده ، لذا امری کاملا الزامی و در زمره ی قوانین آمره بوده و توافق طرفین بر عدم آن جلوه ی قانونی را دارا نمی باشد، هرچند که توافق بر میزان آن و سایر قوانین از این قبیل کاملا در زمره ی اراده ی طرفین و توافقات فی مابین آن ها می باشد.