رمزارزها در قوانین ارث و وصیت: چگونه می توان ارزهای دیجیتال را به وراث منتقل کرد؟

29 تیر 1404 - خواندن 5 دقیقه - 17 بازدید

با گسترش فناوری بلاکچین و افزایش محبوبیت رمزارزها، بسیاری از افراد بخشی از دارایی خود را به صورت دیجیتال و غیرمتمرکز ذخیره می کنند. اما یک پرسش مهم که در این زمینه مطرح می شود این است که چه اتفاقی برای این دارایی ها پس از فوت مالک می افتد؟ آیا وراث می توانند به راحتی به این دارایی ها دسترسی پیدا کنند؟ آیا قوانین سنتی ارث و وصیت برای انتقال رمزارزها کافی هستند؟
چالش های اصلی در انتقال رمزارزها به وراث
یکی از بزرگترین تفاوت های رمزارزها با دارایی های سنتی، عدم وابستگی به نهادهای متمرکز مانند بانک ها یا دولت هاست. در حالی که برای انتقال حساب های بانکی یا املاک، وراث می توانند با ارائه مدارک قانونی مانند گواهی انحصار وراثت اقدام کنند، در مورد رمزارزها این فرآیند بسیار پیچیده تر است. 

۱. مسئله دسترسی به کلیدهای خصوصی:
رمز ارزها با استفاده از کلیدهای خصوصی (Private Keys) کنترل می شوند. اگر مالک این کلیدها را در اختیار وراث قرار ندهد، دستیابی به دارایی های دیجیتال تقریبا غیرممکن خواهد بود. برخلاف بانک ها که می توانند با درخواست دادگاه حساب را مسدود یا انتقال دهند، در بلاکچین هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد که بتواند دسترسی به کیف پول را بازیابی کند.
۲. عدم شناسایی رسمی در بسیاری از نظام های حقوقی:
در بسیاری از کشورها، رمزارزها به عنوان دارایی قانونی به رسمیت شناخته نشده اند. این ابهام حقوقی باعث می شود که دادگاه ها در موارد اختلاف بر سر ارث، نتوانند به راحتی حکم صادر کنند. حتی در برخی موارد، ممکن است ورثه مجبور شوند برای اثبات مالکیت، به رویه های پیچیده و پرهزینه قضایی متوسل شوند.
۳. خطر از دست رفتن دارایی به دلیل فراموشی یا ناآگاهی:
بسیاری از دارندگان رمزارزها، کلیدهای خصوصی خود را روی کاغذ (Paper Wallet) یا دستگاه های سخت افزاری ذخیره می کنند. اگر این اطلاعات بدون اطلاع ورثه از بین برود یا گم شود، دارایی های دیجیتال برای همیشه غیرقابل دسترس خواهند بود.
راهکارهای حقوقی و فنی برای انتقال رمزارزها به وراث
با وجود این چالش ها، راه هایی وجود دارد که مالکان رمزارزها می توانند با برنامه ریزی دقیق، از انتقال امن دارایی های خود به وراث اطمینان حاصل کنند.
۱. تنظیم وصیت نامه دیجیتال:
یکی از بهترین روش ها، تنظیم وصیت نامه است که در آن جزئیات دسترسی به کیف پول های رمزارزی مشخص شده باشد. این وصیت نامه می تواند شامل:
- لیست کیف پول ها و صرافی هایی که دارایی در آن ها نگهداری می شود.
- دستورالعمل های دسترسی به کلیدهای خصوصی یا عبارت بازیابی (Recovery Phrase).
- توصیه های امنیتی برای جلوگیری از سرقت دارایی توسط افراد غیرمجاز.
۲. استفاده از خدمات چندامضایی (Multisig Wallets):
بعضی کیف پول های دیجیتال از قابلیت چندامضایی پشتیبانی می کنند، به این معنی که برای انجام تراکنش نیاز به تایید چند نفر است. مالک می تواند یک کیف پول چندامضایی ایجاد کند و دسترسی را بین خود و فرد مورد اعتماد (مانند وکیل یا یکی از وراث) تقسیم کند تا در صورت فوت، دارایی قابل انتقال باشد.
۳. بهره گیری از شرکت های مدیریت دارایی دیجیتال:
برخی شرکت های تخصصی، خدمات مدیریت دارایی دیجیتال پس از فوت را ارائه می دهند. این شرکت ها با استفاده از مکانیزم های امنیتی و قراردادهای هوشمند، امکان انتقال رمزارزها به وراث را فراهم می کنند.
۴. ذخیره امن اطلاعات و آموزش وراث:
از آنجا که بسیاری از مشکلات مربوط به عدم آگاهی وراث از نحوه مدیریت رمزارزهاست، مالک باید پیش از فوت، اطلاعات لازم را در اختیار آن ها قرار دهد. این آموزش می تواند شامل:
- نحوه استفاده از کیف پول های دیجیتال.
- روش های ایمن نگهداری کلیدهای خصوصی.
- آشنایی با خطرات امنیتی مانند کلاهبرداری های فیشینگ.
نقش دولت ها و نظام های حقوقی در آینده ارث رمزارزها
با توجه به رشد روزافزون رمزارزها، بسیاری از کشورها در حال بررسی قوانین جدید برای ساماندهی ارث دیجیتال هستند. برخی از اقدامات احتمالی که می توان انتظار داشت عبارتند از:
- تعریف رسمی رمزارزها به عنوان دارایی قابل انتقال در قوانین ارث.
- ایجاد سازوکارهای قانونی برای اثبات مالکیت دارایی های دیجیتال.
- همکاری با صرافی ها برای مسدودسازی و انتقال دارایی های متوفیان.

جمع بندی و توصیه های نهایی
رمزارزها اگرچه دارایی های نوینی هستند، اما مانند هر دارایی دیگری باید برای انتقال به نسل بعد برنامه ریزی شود. مالکان این دارایی ها باید از هم اکنون به فکر تنظیم وصیت نامه دیجیتال، آموزش وراث و استفاده از راهکارهای امنیتی مانند کیف پول های چندامضایی باشند. از سوی دیگر، نظام های حقوقی نیز باید هرچه سریع تر چارچوب های قانونی برای مدیریت ارث رمزارزها را تعریف کنند تا از بروز اختلافات و از دست رفتن دارایی های دیجیتال جلوگیری شود.
در نهایت، آگاهی و اقدام به موقع می تواند تضمین کند که دارایی های دیجیتال، پس از فوت مالک، به شیوه ای امن و عادلانه به وراث منتقل شود.