اضطراب در کودکان و انواع آن

ترس ها و اضطراب ها در دوره های مختلفی از رشد انسان ممکن است ظاهر شوند. اضطراب را همه ی افراد در هر سن و موقعیتی ممکن است تجربه کنند.

اضطراب نوعی احساس ترس، وحشت و ناآرامی است که می تواند منجر به افزایش ضربان قلب، بی قراری و تعرق شود. این وضعیت عموما در موقعیت های استرس زا، جدید یا ناآشنا عادی بوده و به عنوان یک واکنش طبیعی به استرس، درنظر گرفته می شود.

اگر کودکان در شرایطی مانند رویارویی با افراد جدید یا مکان های جدید دچار اضطراب شوند، وجود اضطراب تاحدودی طبیعی و غیرقابل اجتناب است. اما گاهی وجود اضطراب سبب مختل شدن عملکرد فرد می شود و این وضعیت در کودکان به علت نداشتن مهارت های خودکنترلی، بیشتر نمایان می شود. این حالت را اختلال اضطراب می نامیم و برای جلوگیری از ایجاد عوارض مخرب آن باید اقدامات لازم را انجام دهیم.

عدم تمرکز در یادگیری، مشکلات مربوط به خواب و یا بیدار شدن در میانه ی شب با خواب های آشفته، بی اشتهایی و یا درست غذا نخوردن، حساسیت بالا از جهت خلقی و پرخاشگری، شکایت از دل درد، گریه کردن های زیاد، احساس نگرانی در اکثر اوقات، بی قراری و بدخلقی، وابستگی و چسبیدن زیاد به والدین و اطرافیان، اجتناب از قرار گرفتن در موقعیت های خاص برخی از نشانه های اختلال اضطراب در کودکان است. میتوان گفت ژنتیک، شیمی مغز و انتقال دهنده های عصبی، رفتارهای آموخته شده، موقعیت ها و شرایط زندگی عوامل و دلایل بروز اختلال اضطراب در کودکان هستند.

اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب جدایی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس یا وحشت، لالی انتخابی یا میوتیسم، فوبیای خاص انواع اختلال اضطراب در کودکان هستند که در یادداشت های بعدی به توضیح آنها خواهیم پرداخت.