سرمایه اجتماعی و چشم اندازی نو در مدیریت دانش

انسان به عنوان عامل یکتا در فرآیند مدیریت دانش به شمار میرود.بر این اساس دانش از طریق گردش و انتقال اطلاعات در میان افرادی که به واسطه علاقه های مشترک کنار هم قرار گرفته اند خلق شده و در سازمان ها باقی می مانند.در این مفهوم از دانش .هم خلق دانش و هم نگه داشتن و به کارگیری آن .حاصل تلاش های گروهی افراد در گروه های منسجم است.بدیهی است که در اجرای اثربخش فعالیتهای مدیریت دانش.نوع تعاملات و ارتباطات انسانی دارای اهمیت بسزایی است.به طوری که اگر سازمانی بتواند هر چه بیشتر تعاملات اثر بخشی را دربین کارکنان در داخل گروه ها و واحدهای سازمانی افزایش دهد احتمال خلق دانش جدید در سازمان و تبادل دانش میان افراد و در نتیجه مدیریت اثربخش دانش سازمانی بیشتر است.از دیگر الزامات مدیریت دانش میتوان از ایجاد و گسترش فرهنگ و جو سازمانی نام برد که این ارتباطات را تسهیل خواهد کرد.توجه به این نوع از ارتباطات و تعاملات اثربخش در بین افراد سازمان و ایجاد جوی آکنده از اعتماد متقابل بین آنها ما را یک قدم به سوی مفهوم سرمایه اجتماعی نزدیک میکند.سرمایه اجتماعی مبنایی است برای توضیح و توصیف ارتباطات بین افراد و سازمانها.بر پایه این عوامل در یک چشم انداز وسیع میتوان گفت که سرمایه اجتماعی به دلیل اینکه اقدامات جمعی را کارآمد می سازد باعث پیشرفت کل فرآیند مدیریت دانش میشود زیرا موفقیت هر یک از این مراحل تا حدود زیادی به روابط و تعاملات انسانی اثربخش در میان افراد سازمان بستگی دارد.

---