خودبینی آدم ابوالبشر

[خواجوی کرمانی - دیوان اشعار - غزل۲۷۹]

چون ازین ظلمت سرای خاکدان بیرون شدیم - هر دو عالم روشن از نور خدائی یافتیم

***

[نادر نادر پور]1

هر آدمی زاده ای که دوران کودکی را ترک می گوید و به مرحله بلوغ پا می گذارد، همان آدم ابوالبشر است که طعم گندم یا سیب را می چشد و از بهشت بی تضاد کودکی به زمین پرتضاد بلوغ رانده می شود و چنین است که آدمی نیز در این خاکدان غریب است.

***

[یزدانپناه عسکری]

سقوط کودک آدمی زاده به خاکدان غریب، پیامد و میراث خودبینی آدم ابوالبشر و دور شدن از آگاهی کلی بود.

***

2 [Dom Sylvester Houédard]

نقل قول دکتر (هسو یون) Hsu-yun از قول چارلز لوک در مورد سر مراقبه چینی :. فقط آن خودشناسی که به لحظه زمانی صفر برسد؛ یعنی، همکنش آینده با گذشته باشد، می تواند شناخت خداوند را در چنین جذبه ای ادراک کند.

________________

1- مجموعه اشعار نادر نادر پور؛ شاعر: نادر نادر پور؛ با نظارت: پوپک نادر پور؛ تهران، نگاه، 1381، در 997 ص؛ شابک: 9643510824

2- یادداشت هایی از گفتارهای فوق انسانی: « تا خود را نشناسی خدا را نتوانی شناخت » مقاله خوانده شده در هجدهمین همایش انجمن محیی الدین ابن عربی ، نیویورک، 16- 15 اکتبر 2005 – مترجم حسین مریدی .