انواع دانش زیست محیطی

دانش زیست محیطی در سه نوع هستند که عبارتند از:

دانش نظام­مند (دانش درباره نظام­های محیط زیستی): قبل از آن که فردی بتواند اقدامی انجام دهد، باید شناختی از وضعیت طبیعی اکوسیستم­ها داشته باشد، یا به عبارتی نظام­های محیط زیستی را بشناسد. دانش نظام­مند به نحوه عمل اکوسیستم می­پردازد. یک مثال مشخص از دانش نظام­مند، ارتباط بین دی­اکسید کربن و تغییرات آب و هوایی در جهان است.

دانش عمل محیط زیستی (دانش مرتبط با عمل): دانستن این که برای مسائل محیط زیستی چه می­توان کرد. دانش مرتبط با عمل دربردارنده دامنه­ی وسیعی از راه­حل­های رفتاری می­باشد، به طور مثال دانش درباره فعالیت­هایی که منجر به کاهش عناصر می­شود. ممکن است مردم بدانند دی اکسید کربن زمین را گرم می­نماید اما ندانند که چگونه باید مانع تولید دی اکسید کربن شود؛ بنابراین دانش عمل زیست محیطی به افراد این اجازه را می­دهد تا خودشان مستقیما در زمینه عمل محیط زیستی اقدام نمایند. برخی از آنها معتقدند داشتن دانش عمل محیط زیستی پیشگیرانه بهتر می­تواند رفتار محیط زیستی را برانگیزاند.

دانش اثربخشی محیط زیستی: دانشی که مزیت­های رفتارهای محیط زیستی مسئولانه را بر در بردارد. دانش اثربخشی در ارتباط با رفتارهای مشخص شده، فواید و منافع نسبی است. دانش اثربخشی به فرد برای انتخاب راه­حل­های رفتاری گوناگون کمک می­نماید. نتایج مطالعات نشان داده است که دانش مرتبط با عمل و دانش اثربخشی در مقایسه با دانش نظام­مند تاثیر بالاتری بر رفتار دارند؛ اما علی رغم اینکه دانش نظام­مند تاثیر مستقیمی بر رفتار ندارد؛ اما اساس و پایه ضروری برای دانش مرتبط با عمل و دانش اثربخشی فراهم می­نماید