دفاعیه ارشد: مقایسه اثر چهار هفته فعالیت استقامتی و ۱۰ دقیقه فعالیت بعد از هر وعده غذایی بر il-۱۵ و crp در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

مقایسه اثر چهار هفته فعالیت استقامتی و ۱۰ دقیقه فعالیت بعد از هر وعده غذایی بر il-۱۵ و crp در زنان مبتلا به دیابت نوع دو روز شنبه، 22 دی، 1403 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

تغییر سبک زندگی درسالهای اخیر به گونه ای بوده است که چاقی و شیوع دیابت را به مرزهشدار رسانده است. بر اساس مطالعاتی که پژوهشگران در این زمینه انجام داده اند، 34 درصد از زنان و 10 درصد از مردان در ایران دچار چاقی شکمی هستند که این افزایش وزن و چاقی ها زمینه ساز انواع بیماری ها از جمله دیابت نوع 2 می باشد. بر اساس آخرین آماری که از طرف فدراسیون جهانی دیابت (IDF2) ارائه شده است. پایان نامه حاضر با هدف مقایسه اثر چهارهفته فعالیت استقامتی و10 دقیقه فعالیت بعد از وعده های غذایی بر il-15 , CRP در زنان مبتلا به دیابتی نوع ۲ انجام شده است. در این تحقیق، از روش کمی بهره گرفته شده است و جزء تحقیقات توصیفی-تحلیلی از نوع کمی (همبستگی) است. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی متغیرها در جامعه یا گروه های تشکیل دهنده آن بوده و برای برقراری ارتباط بین متغیرهای مذکور است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است، زیرا نتایج آن می تواند در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری ها و همچنین برنامه ریزی ها در راستای تبیین اثرات فعالیت های استقامتی (چهار هفته و ده دقیقه فعالیت بعد از وعده غذایی) مورد استفاده قرار بگیرد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بنیاد دیابت بوعلی شیراز رده سنی 35 تا 45 سال (24نفر) به صورت تصادفی- ساده و در دسترس مورد پرسش قرار گرفت. از افراد واجد شرایط در روز مشخص دعوت به عمل آمد و پس از ارائه توضیحات کامل درباره روند اجرای پژوهش، فواید و مضرات احتمالی از بین آنها 24 نفر که واجد شرایط و داوطلب هستند (دریافت دارو جهت کنترل دیابت، نداشتن فعالیت بدنی مستمر، شاخص توده بدنی بالای 25 ، نداشتن سابقه بیماری قلبی) با دریافت رضایت نامه کتبی به طور تصادفی بعنوان نمونه آماری انتخاب شد. منتخبین به صورت تصادفی در سه گروه 8 نفره ( دو گروه تجربی و یک گروه کنترل ) تقسیم گردید. گروه های تجربی به مدت چهار هفته به اجرای فعالیت های ارائه شده پرداخت. در تحقیق حاضر، جهت جمع آوری داده های مورد نیاز، از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است. ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه ای از جمله کتب، مجلات، مقالات و پایان نامه های مرتبط با دیابت، فعالیت استقامتی، پروتئین واکنشی سی و اینترلوکین 15بهره گرفته شده است. جهت مقایسه میانگین های درون گروهی نیز از روش آماری T وابسته در سطح معناداری (0.05) استفاده شد. در این پژوهش از نرم افزار 21SPSS استفاده می شود و جهت رسم نمودارها نیز از نرم افزار 2020Exell استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از سوی دیگر، فعالیت ۱۰ دقیقه ای بعد از وعده های غذایی به طور خاص به کاهش سطح CRP منجر می گردد. CRP به عنوان یک نشانگر التهاب، می تواند در پاسخ به فعالیت بدنی به ویژه بعد از وعده های غذایی کاهش یابد. این نوع فعالیت در افزایش متابولیسم گلوکز و کنترل قند خون نقش مهمی را دارد به طوری که کاهش خطر را تبیین می سازدکه یک جلسه تمرین حاد و مصرف چهار هفته ای تاثیری بر سطوح شاخص CRP و التهاب داشته است و از این رو، توانسته است باعث افزایش حداکثر توان هوازی شود. واژگان کلیدی: crp، دیابت نوع دو، فعالیت استقامتی، 15il-، وعده غذایی، زنان.
معرفی سخنرانان: نگارنده: زهرا هاشمی استاد راهنما: دکتر اسکندر رحیمی استاد مشاور: دکتر زهرا مصلی نژاد استاد داور: دکتر هما شیخانی