شناسایی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی برمبنای روش تحلیل سلسله مراتبی فازی

سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی در مراکز علمی و دانشگاه های سراسر جهان به منظور برقراری ارتباط میان دانشجویان و اساتید جهت فرآیند آموزش و یادگیری بدون تعریف کلاسسنتی پیاده سازی شده است و محیطی تعاملی در قالب نرم افزارهای دیجیتالی است که مدیریت امور آموزشی نظیر ارائه محتویات آموزشی و منابع به دانشجویان، به اشتراک گذاری منابع آموزشی، فراهم سازی ابزارهایی جهت برقراری تعامل، پشتیبانی از برگزاری آزمون های برخط و ردیابی فعالیت های دانشجویان را برعهده دارد . با توجه به نقش کلیدی سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی در یادگیری، عدم ارزیابی عملکرد سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی در قالب شاخص های کلیدی عملکردی باعث شده تا این نرم افزارها فاقد اثربخشی لازم در حیطه آموزش و یادگیری باشند. در این تحقیق، شناسایی شاخص های ارزیابی عملکری براساس مدل مفهومی پژوهش و اولویت بندی شاخص های عملکردی براساس روش تحلیل سلسله مراتبی فازی مورد بررسی قرار می گیرد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی از نوع پیمایشی است. در این تحقیق نخست مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، مدل مفهومی استخراج گردیده و شاخصهای کلیدی عملکرد در چهار گروه نرم افزاری، محتوایی، خدمات و پشتیبانی فنی و عملکرد دانشجویان دسته بندی شده اند. سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی به تعیین اولویت این شاخص ها و زیر شاخص ها پرداخته شده است. نتایج به دست آمده دلالت برآن دارد که شاخص های ارزیابی عملکرد نرم افزار سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی با وزن نهایی 0.34 از اهمیت بالایی در عملکرد سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی برخوردار هستند و شاخص های ارزیابی محتوای الکترونیکی در اولویت بعدی قرار دارند. مدل پیشنهادی پژوهش نخستین مدل ارائه شده برای ارزیابی عملکرد سامانه نرم افزاری مدیریت آموزش الکترونیکی است و می توان جهت ارتقای عملکرد سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی در مراکز و موسسه های آموزش مجازی از آن بهره گرفت.