بررسی پتانسیل آللوپاتیک برخی از اسانسهای مهم گیاهی

به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتیک اسانس میوه های زنیان (Carum copticum) و زیره سبز (Cuminum cyminum) و بخشهای هوایی مربوط به گیاهان رزماری (Rosmarinus officinalis L) و آویشن شیرازی (Zataria multiflora Boiss) ، آزمایشی به صورت درون شیشه ای انجام شد . در این پژوهش اثر بازدارندگی اسانسهای مورد آزمایش در غلظتهای 0، 100، 200، 300 و 400میکرولیتر بر لیتر (μl. L-1) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های مرغ ،(Cynodon dactylon L.) فستوکا (Festuca arundinacea Schreb.) و لولیوم (Lolium perenne L.) که از تیره Poaceae میباشند، موردآزمون قرار گرفت . نتایج نشان داد که جوانه زنی بذور و رشد گیاهچه ها به طور معنی داری (P ≤0/05) توسط تمام اسانسها بکار برده شده تحت تاثیر قرار گرفته و کاهش یافت. در بین غلظتهای بکار رفته، بشترین تاثیر مربوط به غلظتهای 300 و 400 میکرولیتر بر لیتر بود . بعلاوه نتایج حاکی از آن بود که اسانس آویشن شیرازی در مقایسه با سایر اسانسها دارای بیشترین تاثیر ( 100 % اثر بازدارندگی) بر جوانه زنی و رشد گیاهچ هها ی مورد آزمایش است.

کلیدواژه ها:

آللوکمیکالها ، اثرات آللوپاتیک ، اسانس ، تیره Poaceae ، جوانه زنی ، رشد گیاهچه