مدلسازی و بهینه کردن مسیر حرکت در دستگاه چاپگر سه بعدی با دو اکسترودر مستقل از هم

استفاده از چاپگرهای (پرینتر) سه بعدی ارزان قیمت در ده هی گذشته در حوزه های صنعتی، پزشکی، نظامی و پژوهشی افزایش چشمگیری داشته است. اما همچنان تولید یک قطعه در ابعاد بزرگ برای یک چاپگر سه بعدی با تکنولوژی اکسترود نقطه ای، به دلیل محدودیت های اکسترورد پلاستیک، کاری بسیار زمانبر است، اگرچه با صرف نظرکردن از کیفیت سطح قطعه (با افزایش ضخامت لایه ها) میتوان زمان کار چاپگر سه بعدی را کاهش داد، ولی حفظ کیفیت سطح در بیشتر کاربردها از اهمیت خاصی برخوردار است که نمیتوان از آن چشم پوشی کرد. الگوریتمی که در این مقاله ارایه شده است با به کارگیری دو اکسترودر به صورت همزمان، با حفظ کیفیت سطح، یک پارچگی و استحکام قطعه، زمان ساخت آن را کاهش میدهد. الگوریتم ارایه شده، هر لایه از جسم را به گونه ای تقسیم میکند که ضمن جلوگیری از برخورد نازلها با یکدیگر، میزان تقسیم کار بین دو نازل تقریبا مساوی باشد. به منظور حفظ استحکام قطعه نیز، الگوریتمی برای نحوه ی قرارگیری قسمتهای تقسیم شده در هر لایه نسبت به لایه های همسایه پیاده سازی شده است. در انتها نیز توانایی این روش در کاهش زمان چاپ مورد ارزیابی قرار گفته است.