بررسی کاربرد نانوساختارها در فتودینامیک تراپی در درمان سلولهای سرطانی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 989

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCCG05_062

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: فتودینامیک تراپی روشی نو ظهور است و به صورت فزاینده ای برای درمان انواعی از بیماری ها است که سلول های آسیب دیده مثل سلول های سرطانی یا سلول های آلوده به میکروارگانیسم ها و... را می کشد یا بافت های ناخواسته را از بین می برد. هدف نهایی از انجام فتودینامیک تراپی تخریب انتخابی قسمتی از بافت هدف می باشد. اصول فتودینامیک بر پایه تحریک یک ترکیب حساسگر نوری غیر سمی به وسیله نور غیر مضر برای تولید گونه های فعال اکسیژن می باشد که سلول ها را از بین می برد. هدف این مقاله، تمرکز بر مقالات اخیر و مهم در زمینه کاربرد نانوتکنولوژی در فتودینامیک تراپی و درمان سلولهای سرطانی می باشد .روش جست و جو: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری سیستماتیک و سامانمند است که در پایگاه های اطلاعاتی Sid ،Pub med و google scholar مقالات مرتبط بررسی و یافته ها به طور اجمالی با هم مقایسه شدند.یافته ها: فتودینامیک تراپی تلفیقی از نور، اکسیژن و حساسگر نوری است و به دلیل کارآیی بالا، غیر تهاجمی بودن ،عوارض کم، سریع و آسان بودن و همچنین اثرات مطلوب برجای گذاشته از نظر زیبایی مورد توجه قرار گرفته است .اساس درمان فتودینامیکی بر یک روند چند مرحله ای استوار است. در مرحله اول یک ترکیب حساسگر نوری که در محیط تاریک فاقد سمیت می باشد به صورت سیستمیک یا موضعی و در شرایط دور از نور تجویز می شود بعد از اینکه نسبت ترکیب حساسگر نوری در بافت هدف مورد درمان به مقدار مناسب رسید، دوز مشخصی از نور که با دقت تنظیم شده است برای مدت زمان خاصی که بستگی به مقدار انرژی لازم برای فعال کردن ترکیب حساسگر نوری دارد ،مستقیما روی بافت مبتلا تابانیده می شود .نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد کاربرد نانوتکنولوژی در فتودینامیک تراپی و انتقال حساسگر نوری یک رهیافت مهم است؛ زیرا نانوذرات کارایی فتودینامیک تراپی را افزایش می دهند. کاربرد موفق فتودینامیک تراپی مبتنی بر تجمع طولانی ترکیب حساسگر نوری در سلول های بیمار و خروج سریع از سلول های بافت طبیعی می باشد .

نویسندگان

کتایون مصلی نژاد

دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت،