جایگاه جرم شناسی مبحث احتکار در حقوق ایران

قدمت احتکار به زمانی میرسد که بشر اولین جوامع کوچک را تشکیل داد و زندگی جدیدی را در قالب اجتماعات شروع کرد. در این مرحله، احتکار در پارهای موارد عینیت یافت و در مراحل بعدی که جامعه بافت پیچیده تری به خود گرفت و تقسیم کار و انتخاب آزاد شغلها معمول شد، احتکار به عنوان معضلی مهم در مقابل مصالح نظام و جامعه قرار گرفت. احتکار نوعی پایمال کردن حقوق افراد است و بر اثر وجود پول یعنی وسیله مبادله کالا در دست مردم، یا نبودن کالا در بازار و یا کمبود آن، باعث ایجاد تورم خواهد شد و در زنجیره نظام جامعه، اختلال ایجاد مینماید. در این خصوص علاوه بر آیات قرآن کریم راجع به مال اندوزی الهیکم التکاثر و کم فروشی ویل للمطظففین از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است که ویل للمطظففین و کم فروشی الهیکم التکاثر محتکر را خطاکار دانسته و در جای دیگر محتکر را ملعون معرفی کرده است و به حکیم بن حزام که تاجر محتکر را خطاکار دانسته و در جای دیگر محتکر را ملعون معرفی کرده است و به حکیم بن حزام که تاجر ثروتمندی بود و ارزاق عمومی را یکجا خریداری میکرد، اخطار کرد که مبادا احتکار کنی و در موردی که به ایشان اطلاع دادند که مردم در مضیقه هستند و کسانی ارزاق عمومی را احتکار کردهاند، فرمان داد تا اجناس آنها را به بازار آورند و در معرض تماشای عموم قرار دهند تا هرکس لازم دارد، از آن اجناس خریداری کند.

کلیدواژه های جایگاه جرم شناسی مبحث احتکار در حقوق ایران:

مبحث احتکار ، جرم شناسی ، حقوق ایران