بررسی عوامل اپیدمیولوژیک بستری نوزادان دربخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان شهید صدوقی یزد درسال 96

مقدمه: میزان مرگ و میر نوزادان یک شاخص استاندارد برای توسعه ی سیستم های مراقبتی بهداشتی، آموزشی و اجتماعی است که تاثیر مستقیمی بر شاخص های مرگ و میر شیرخواران و کودکان زیر 5 سال دارد. تلاش بر ای ارتقای سلامت و کاهش مرگ و میرنوزادان از جنبه های مختلف سلامتی ، اجتماعی، روانی و اقتصادی ارزشمند است و فواید آن تنها به دوره نوزادی محدود نگردیده بلکه تمام عمر آدمی را در برمی گیرد. اولین گام در کاهش مرگ و میر ارتقا سطح این شاخص شناسایی علل بستری و مرگ و میر است. دانستن این علل در برنامه ریزی صحیح جهت تقویت سیستم های مراقبت دوران بارداری، زایمان و نوزادان در جامعه بسیار موثر است. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی است که به روش مقطعی بر روی نوزادان بستری شده در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 96 انجام شده است. اطلاعات بیماران از پرونده ها و مدارک پزشکی آنها جهت گردآوری اطلاعات و تکمیل پرسشنامه ی مربوطه استفاده شد. و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های T-test , Chi Squre مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه هایی که در پرونده های آنها ثبت اطلاعات ناقص انجام شده باشد از مطالعه حذف می شوند. نتایج: در مطالعه ی حاضر 399 نوزادی که درسال 96 در NICU بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از 399 نوزاد مورد بررسی در این بخش، 224 نوزاد پسر ( 51 % ) و 174 نوزاد دختر ( 49 %) بودند. 123 نوزاد (30/8%) حاصل حاملگی پرخطر بودند. در این مطالعه 255 نوزاد (63/9%) حاصل زایمان سزارین و 143 نوزاد (35/8%) حاصل زایمان طبیعی بودند. 233 نوزاد (58/8%) از موارد بستری در بخش مراقبت های ویژه ی نوزادان نارس متولد شده بودند و 166 نوزاد (41/2%) ترم بودند. 230 نوزاد (57/6%) وزن کمتر از 2500 گرم داشتند. (LBW) میانگین وزن موقع تولد در کل نوزادان بستری 2172 گرم بود. شایع ترین علل بستری شامل نارسی نوزاد 44/3% دیسترس تنفسی 35/3% و سپس به ترتیب ناهنجاری مادرزادی 17/2%، زردی 11/5%، سیسیس 10/5%، بی قراری و ناله ی نوزادی 5/2%، ROP 01/5%، اسفیکسی 4/2%، اختلال رشد داخل رحمی 4/01%، وزن کم هنگام تولد 3/7%، پنومونی 3/7%، تشنج 3/2% فتق کشاله ی ران 3/2%، TTN0/2% ،IVH 2/2%، اسپیراس یون مکونیوم 1/7% و سایر علل بود. از 17/2% نوزادی که ناهنجاری مادرزادی داشتند، 50 مورد (72/4%) پسر و 19 مورد (27/5%) دختر بودند. از 69 مورد ناهنجاری مادرزادی 17 مورد آن (24/6%) با بیشترین فراوانی مبتلا به ناهنجاری های قلبی عروقی بودند. از 399 مورد بستری، 290 نوزاد (72/7%) با بهبودی نسبی ترخیص شدند، 56 نوزاد ( 14 %) فوت شدند، 7نوزاد (1/8%) با بهبودی کامل ترخیص شدند و 46 نوزاد (11/5%) بدون بهبودی یا با رضایت شخصی بیمارستان را ترک کردند. شایع ترین علل مرگ و میر زمینه ای شامل نارسی نوزاد 57/1%، ناهنجاری مادرزادی 21/4%، سپسیس 10/7% و سایر علل 17/8% بود. از 56 مورد مرگ، 30 موردشان (53/5%) در 24 ساعت اول تولد فوت شده بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه که روی 399 نوزاد بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد نشان داد که شایع ترین علل بستری و مرگنوزادان، نارسی و عوارض مربوط به آن و ناهنجاری مادرزادی می باشد. برای کاهش مرگ نوزادان ارتقا خدمات اولیه ی بهداشتی بسیار ضروری است. مراقبت کافی از نوزادان نارس و پیشگیری از تولد زودرس خود به خودی می تواند عامل موثری در کاهش بستری و مرگ و میر دوران نوزادی باشد.

کلیدواژه ها:

عوامل اپیدمیولوژیک ، نوزادان ، بخش مراقبت های ویژه ی نوزادان ، بستری