بررسی تاثیر آموزش از طریق وسایل ارتباطات جمعی ، پرستاران برای ارتقای خودمراقبتی در افراد دیابتی

مقدمه : دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن و همچنین بزرگترین مشکل بهداشتی در همه کشورها می یاشد. مهمترین راهبرد کنترل بیماری های مزمن، رفتارهای مراقبت از خود می باشد، بیماران سعی می کنند برای درمان و مراقبت از خود اطلاعات را از هر منبعی شده دریافت کنند بدون آنکه اطلاع داشته باشند که این منبع اطلاعاتی آیا به شیوه صحیح آموزش داده است یا خیر. در این جا است که نقش تیم درمانی و بخصوص پرستاران پیش از قبل نمایان است پرستاران می توانند این اطلاعات را از طریق روش های متفاوتی به بیماران خود انتقال دهند امروز تکنولوژی پیشرفت چشمگیری کرده است و یکی از قابل لمس ترین تکنولوژی که می توان از آن نام برد تلفن های همراه هوشمند که ارتباطات جمعی فراوانی را منجر می شود پرستاران می توانند از این ظرفیت موجود بهره برداری کرده و اطلاعات درست و صحیح مراقبتی را از این طریق به بیماران خود آموزش دهند پرستاران می توانند گروه ها و یا کانال های را دراین ارتباطات جمعی ایجاد کنند و علاوه بر پیگیری درمانی بیماران خود ، با توجه به میزان تحصیلات و توانایی استفاده از تکنولوژی گوشی همراه به آموزش (مراقبت از خود) آنان بپردازند . روش کار : این مطالعه مروری سیستماتیک بر 86 مقاله بوده است که دربازه زمانی 2010 تا 2019 می باشد که با توجه به معیارهای ورود 26 مقاله انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته اندیافته ها: نتایج نشان داد که بیشتر بیماران دیابتی که از طریق وسایل ارتباط جمعی بدون منابع معتبر علمی استفاده می کنند و اطلاعات مورد نیاز خود را از این طریق به دست می آورند بیشتر در معرض عوارض دیابت قرار می گیرند در مقابل این افراد نیز افرادی که از وسایل ارتباط جمعی با منابع معتبر استفاده کرده اند کاهش میزان خطا در مراقبت از خود در آن ها مشاهده شده است و بهتر توانسته اند بیماری خود را مدیریت کنند. نتیجه گیری : پس نتیجه می گیریم پرستارن می توانند با آموزش های از راه دور تاثیر قابل توجه ای بر ارتقای سلامت بیمارن دیابتی بگذارند.

کلیدواژه ها:

دیابت ، وسایل ارتباط جمعی ، پرستار ، تلفن گوشی همراه هوشمند