CAR T cell، داروی زنده ی سرطان
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 6,439
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMS01_169
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: در سالیان اخیر تلاش محققان برای درمان سرطان، سمت روش های هدفمند ازجمله ایمونوترا پی معطوف شده است CAR T-cells therapy. روشی جدیدی در درمان سرطان های خون می باشد که در 5سال اخیر مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفته است.این مطالعه با هدف درک مکانیسم ساخت ،مزایا و معایب این روش درمانی انجام شد. روش کار: انتخاب مقالات از طریق جستجویی پیشرفته در بانک اطلاعاتی Pubmed صورت گرفت. این جستجو بدون محدودسازی بازه ی زمانی، با استفاده از دو واژه کلیدی برگرفته از (Cancer و MeSH (CAR T cells و محدود کردن جستجو به وجود واژه های کلیدی در عنوان مقالات انجام شد. ازبین 57 مقاله ی موجود ( 17 مقاله ی مروری و 40 مقاله ی اورجینال موجود) 5 مقاله ی مروری و 6 مقاله ی اصیل بر اساس جامعیت و جذابیت محتوی خلاصه ی مقالات، انتخاب شد. مقالات مطالعه و نکات کلیدی هرکدام مشخص گردید. یافته ها و نتیجه گیری: در این روش درمانی، ژن رسپتورهای لنفوسیت های T به صورتی مهندسی می شوند که قابلیت شناسایی سلول های سرطانی را داشته باشند. محصول این ژن دستکاری شده گیرنده ی آنتی ژن کایمری (CAR) نام دارد که در اتصال با آنتی ژن توموری بدون نیاز به MHC و به سهولت تحریک می شود CAR. دارا دو دومین اصلی می باشد: 1- دومین خارج سلولی که محل اتصال به آنتی ژن توموری است و در ساخت آن از دومین های متغیر آنتی بادی مونوکلونال اختصاصی تومور ( برای مثال مونوکلونال آنتی بادی ضد CD19 در لوسمی لنفوبلاستی حاد ) استفاده می-شود. نام این دومین scFv است. 2- دومین داخل سلولی که نقش سیگنال رسانی به داخل لنفوسیت را به عهده دارد و واجد مولکول های کمک تحریکی مانند CD3 و CD28 است. در پروسه ی درمان، ابتدا از بیمار نمونه ی خون گرفته می شود؛ سپس سلول های T از نمونه جدا می شوند. در مرحله ی بعد ژن های CAR مخصوص تومور، در محیط آزمایشگاه از طریق وکتور وارد سلول های T بیمار می شوند. سلول های T، گیرنده ی کایمری را در سطح خارجی ابراز کرده و قابلیت شناسایی آنتی ژن های سرطانی را پیدا می کنند. سلول های مذکور در آزمایشگاه به تعداد صدها میلیون تکثیر می شوند و سپس به بدن بیمار برگردانده می شوند. تا امروز دو نوع CAR T cell به عنوان روش درمانی لوسمی لنفوبلاستی حاد و لنفوم غیرهوچکین مورد تایید FDA قرار گرفته اند. از معایب این روش درمانی می-توان به هزینه ی گزاف، امکان ایجاد جهش در زمان ادغام DNAی وکتور در سلول های میزبان و از عوارض جانبی این دارو می توان به CRS اشار ه نمود که تب، فشارخون پایین و دشواری تنفس ایجاد می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین رحیمی
گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
علی سلیمی
گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
شقایق کرمانی نژاد
گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
سبحان منتظرقائم
گروه ایمنی شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان