بررسی فضاهای آموزش امن با رویکرد قرارگاه های رفتاری (نمونه موردی دانشکده معماری دانشگاه آزاد سمنان)

شرایط فیزیکی محیط دانشکده ها در فراگیری و حالات روحی دانشجویان تاثیرگذار است. ایجاد محیطهایی کهبتواندجوابگوی این نیازها باشد ضروری است.از سالها پیش تا به امروز الگوی طراحی معماری دانشکده ها در ایران از پلان یکسان و یکنواختی تبعیت میکرد که عدم رشدمطلوب در همه ی زمینه ها را به دنبال داشت. امروزه در حوزه ی معماری درس روانشناسی محیط اهمیت خاصی یافته است که این نشان دهنده ی اهمیت و ضرورت توجه به این مقوله توسط معماران میباشد. در روانشناسی محیط که به بررسی محیط و رفتار میپردازد، الگوی بومشناختی یا روانشناسی اکولوژیک کامل ترین الگو در طراحی معماری محسوب میشود. از جمله مباحث بسیار مهم روانشناسی اکولوژیک، قرارگاه های رفتاری است که عبارتند از مکانهای کالبدی که الگوی جاری رفتار در آنها به وقوع می پیوندد.دانشکده ها به عنوان یک قرارگاه رفتاری از خرده قرارگاه های رفتاری تشکیل شده اند که آنها نیز خود دارای اجزای ریزتری میباشند و ریز قرارگاه های رفتاری نام دارند. اکثر طراحان بدون توجه به فعالیتهای صورت گرفته در آنها به طراحی میپردازند. این مقاله، در طراحی فضاهای آموزشی سعی بر آن دارد، با دقت در کلیه اعمال و رفتارهایی که در دانشکده ی معماری شکل میگیرد، طرحی را شکل دهد که تامین کننده ی نیازهای رفتاری دانشجویان باشد و در عین حال با توجه به مباحث دیگر مطرح در حوزه ی روانشناسی اکولوژیک یعنی شناخت ویژگیهای روانشناختی دانشجویان به غنی سازی محیط در راستای محیط امن و عاری از خشونت اقدام نماید.

کلیدواژه ها:

محیط ، رفتار ، روانشناسی اکولوژیک ، قرارگاه های رفتاری ، فضاهای آموزش امن