مقایسه کارایی دو پماد پستانی (سفتیوفور و سفکویینوم) در درمان ورم پستان های بالینی و تحت بالینی گاو شیری

ورم پستان بیماری متداولی است که باعث کاهش تولید و کیفیت شیر در گاو شیری می شود. به دلیل هزینه بالای درمان و حذف گاو، ورم پستان موجب ضررهای اقتصادی در گله می گردد. لذا تشخیص سریع تر و درمان های به موقع با آنتی بیوتیک های مناسب می تواند باعث کاهش هزینه های درمان و حذف گاو شود. گاوهای مورد مطالعه به دو گروه دچار ورم پستان بالینی تحت حاد (29 کارتیه از 29 راس گاو) و گاوهای مبتلا به ورم پستان تحت بالینی (49 کارتیه از 46 راس گاو) تقسیم شدند. اساس انتخاب ورم پستان بالینی وجود شیر غیر طبیعی به شکل دلمه، ترشحات آبکی یا زردآب و نیز اساس انتخاب ورم پستان تحت بالینی، وجود سلول های سوماتیک بیشتر از 4810 در هر میلی لیتر شیر بوده است. در موارد بالینی کارتیدی در گیر با استفاده از پماد پستانی Spectramast* LC(سفتیوفور هیدروکلراید) در دو تا حداکثر پنج نوبت (در صورت وجود ترشحات غیرطبیعی 48 ساعت پس از شروع درمان به فاصله ی هر 24 ساعت (14 مورد) و با پماد پستانی Cobactan LC (سفکویینوم سولفات) در سه تا حداکثر پنج نوبت دوشش متوالی (15 مورد)، تحت درمان قرار گرفتند. درمان ورم پستان های تحت بالینی نیز در گروه کوباکتان با استفاده از تخلیهی پماد پستانی در سه نوبت دوشش متوالی و در گروه اسپکترامست در دو نوبت به فاصلهی 24 ساعت صورت گرفت. نمونه گیری شیر برای کشت باکتریایی در هر دو گروه بالینی و تحت بالینی و برای شمارش سلول های سوماتیک در گروه تحت بالینی در زمان شروع مطالعه (قبل از تجویز پماد پستانی) و 14 روز پس از آخرین درمان صورت پذیرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، نرخ بهبود باکتریولوژیک در هر دو دسته ی ورم پستان بالینی و تحت بالینی، نرخ بهبود بالینی و کاهش تعداد سلول های سوماتیک به ترتیب در موارد بالینی و تحت بالینی تفاوت معنی داری را بین گاوهای درمان شده با این دو پماد پستانی نشان نداد.

کلیدواژه ها:

ورم پستان ، سلول های سوماتیک ، پماد پستانی ، سفالوسپورین ها.