مدل اولویت بندی معیارهای معماری بمنظور ارزیابی آسیب پذیری ساختمان های اداری حیاتی بر اساس تلفیق روش دیمتل و تحلیل شبکه در مقابل تهدید انفجار خارجی

مطالعات ارزیابی ریسک برای ساختمان های موجود در مقابل تهدیدات انسان ساخت عمدی امروزه با توجه بهگسترش روزافزون تهدیدات در تمامی کشورهای دنیا اعم از توسعه یافته و درحال توسعه امری است که نیازمندحضور مهندسین و سایر تخصص ها از جمله کارشناسان امنیتی-نظامی می باشد. مطابق با روش های ارزیابیریسک متداول در این حوزه، متغیر ارزیابی آسیب پذیری از جمله مواردی است که نیازمند توجه مهندسین بهمنظور تعیین نقاط ضعف ساختمان ها در برابر انواع تهدیدات انسان ساخت عمدی است. در این مقاله ساختمان هایاداری حیاتی با توجه به احتمال بالای رخداد تهدید و با توجه به سوابق گذشته مورد بررسی قرار گرفته اند. بهمنظور تعیین اولویت معیارهای معماری ارزیابی آسیب پذیری در وهله نخست تعیین نوع تهدید می بایستصورت پذیرد که در این مقاله تهدید انفجار تروریستی در فاصله کمتر از 30 متری ملاک قرار گرفت. در ادامه به منظور انتخاب معیارهای معماریارزیابی آسیب پذیری با انجام مطالعات کتابخانه ای، ده معیار اصلی مورد ارزیابی قرار گرفته که برای ارزیابی از تلفیق روش دیمتل و تحلیل شبکهاستفاده گردید. با توجه به نیاز روش تحلیل شبکه به تعیین وابستگی های میان معیارها این وابستگی از طریق روش دیمتل مشخص گردیده وپس از آن مدل اولیه در نرم افزار سوپردسیژن ترسیم گردید. به منظور تعیین وزن هر یک از معیارها مقایسات زوجی در محیط نرم افزار انجام ونرخ ناسازگاری در تمامی موارد کنترل گردید. مطابق با نتایج بدست آمده معیارهای جنس نمای ساختمان ، نحوه پیکربندی ساختمان وهمچنین نسبت ارتفاع به عرض ساختمان سه معیار معماری اصلی اثرگذار بر روند ارزیابی آسیب پذیری ساختمان های اداری حیاتی خواهند بود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی آسیب پذیری ، تهدید انفجار خارجی ، ساختمان های اداری حیاتی ، روش دیمتل و تحلیل شبکه