سیاست جنایی ایران در قبال جرایم علیه اموات

هدف از انجام این مقاله تحولات سیاست جنایی ایران در قبایل جرایم علیه اموات می باشد که به روش توصیفیو تحلیلی انجام گرفت با توجه به مطالب تحلیل شده چنین می توان نتیجه گیری نمود که سیاست جنایی مجموعه تدابیری است که به منظور مهار پدیده مجرمانه از سوی هییت جامعه سامان می یابد و طی قرن های 19 و 20 بر اندیشه های کیفری حاکم بوده است. سیاست جنایی ایران را می تون به دو قسمت قبل وبعد از انقلاب در قبال جرایم علیه مردگان تقسیم نمود، با توجه به اینکه قوانین کیفری ایران بعد از انقلاب ریشه فقهی دارند در قبال جرایم علیه مردگان نسبت به قوانین قبل از انقلاب موارد بیشتری از جرایم را علیه مردگان جرم انگاری وبرای ارتکاب آنها مجازات مقرر نموده است چرا که دیدگاه اسلام، مسلمان همان طور که ر زمان حیات محترم است ونمی توان به وی تعرض و بی احترامی کرد، پس از مرگ نیز چنین است وقداست و حرمت وی از بین نمی رود، از مهم ترین جرایمی که قانونگذار در حقوق کیفری ایران نسبت به آنها وکنش نشان داده می توان جنایت بر میت، تعیین دیه جنایت بر میت مانند جدا کردن سر و پا جداکردن یک دست، نزدیکی کردن با مرده، نقش قبر، قذف را جرم انگاری نموده است.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، جنایت بر میت ، دیه جنایت میت