ارتباط شاخص های سلامت روان و خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانشجویان مقاطع مختلف رشته روانشناسی

مقدمه: با توجه به اینکه سلامت روان و عوامل اثرگذار بر آن مانند رضایت از زندگی و خودکارآمدی از مولفه های مهم در زندگی افراد به شمار می آیند، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص های مختلف سلامت روان و خودکارآمدی با رضایت از زندگی در دانشجویان مقاطع مختلف رشته روان شناسی طراحی و اجرا شد.روش ها: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی جامعه مورد مطالعه از بین دانشجویان پسر و دختر دانشکده روانشناسی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه آزاد ساری در سال 1395 انتخاب شدند. نمونه های آماری با استفاده از نمونه گیری تصادفی و به روش طبقه ای (کارشناسی، ارشد و دکتری) به تعداد 185 نفر انتخاب گردیدند. ابزارپژوهش، پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه رضایت از زندگی بود. داده های جمع آور یشده به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS-16 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت روان و رضایت از زندگی r=52/0 و بین خودکارآمدی و رضایت از زندگی r=66/0 رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت، همچنین تفاوت معناداری در سلامت روانی P=0/019 و خودکارآمدی P=0/012 دانشجویان مقاطع مختلف روانشناسی مشاهده شد نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد به همان میزان که سلامت روان، خودکارآمدی و رضایت زندگی می توانند تاثیر مثبتی در زندگی فرد داشته باشند، اختلال در سلامت روان می تواند این تاثیر را به نوع منفی تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، خودکارآمدی ، رضایت از زندگی ، دانشجو ، روان شناسی