کارایی روش آبیاری قطرهای در مزارع گوجه فرنگی در شرایط شوربودن منابع آب

در دهه های اخیر، استفاده از آب های شور در تولید محصولات کشاورزی به دلیل کاهش منابع آب شیرین رشد چشمگیری داشته است. ولی استفاده بی خطر از آب شور مستلزم مدیریت صحیح آبیاری است. این پژوهش برای بررسی اثر شوری آب بر عملکرد، کارایی مصرف آب و کیفیت میوه گوجه فرنگی تحت روش آبیاری قطرهای نواری طی یک فصل زراعی 1389-90 در استان بوشهر با شرایط آب و هوایی خشک و نیمه خشک اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (شامل 1/1، 3/5، 5/5، 7/5 دسی زیمنس بر متر و سه سطح دور آبیاری (شامل 4 ،2 و 7 روز) با سه تکرار انجام شد. طبق نتایج، با افزایش دور آبیاری از 2 روز به 7 روز مقادیر میانگین عملکرد محصول Y، کارایی مصرف آب آبیاری IWUE و وزن میوه FW به ترتیب 19 ،20 و 26 درصد کاهش داشتند. همچنین، با افزایش شوری آب آبیاری از dSm(-1) 1/1 به dSm(-1) و7/5 این مقادیر به ترتیب 39 ،33 و 32 درصد کاهش داشتند. به طور کلی، تحت شرایط آب و هوایی و ویژگی های خاک محل آزمایش، کاهش عملکرد محصول در اثر شوری آب به مراتب کمتر از مقادیرگزارش شده در نشریه 29 فایو (آیرز و وستکات، 1985 ) بود. همچنین، با افزایش دور آبیاری و شوری آب آبیاری کیفیت میوه به لحاظ میزان مواد جامد محلول TSS افزایش داشت

کلیدواژه ها:

آبشویی نمک ، آبیاری تیپ ، دور آبیاری ، شوری آب آبیاری ، کارایی مصرف آب.