غایت انگاری از دیدگاه قرآن کریم

مراد از غایت، هدفمندی و حرکت هر موجودی، اعم از بی شعور یا ذی شعور، به سوی جهتی مشخص است. نظام خلقت یک نظام غایی است و در آن موجودی، سرگردان و بدون غایت و هدفی خاص وجود ندارد بلکه هر موجودی در جهتی، به نقطه ای مشخص (غایت) می رسد. براساس قرآن جهان براساس حق آفریده شده است، حق یعنی واقعی، پس جهان خلقت تماما بر اساس غایت واقعی خلق شده است. نظام غایی از یک سسلسله غایات طولی تشکیل شده است که انسان سرسلسله آنهاست. در بین انسان ها نیز انسانهای برتر، غایت و غرض اصلی از خلقت آسمان ها و زمینند. برترین آن ها هم از آنجا که ممکن الوجود است، غایت و غرضی دارد و آن ایصال به مطلق وجود و واجب الوجود است. غایات خلقت و انسان دوگونه است غایت اصلی که غایت کمالی است و غایت تبعی و ضروری. غایت اصلی همه انسان ها رحمت الهی است ولی غایت تبعی و ضروری اهل خسران و شقاوت، جهنم است. در این تحقیق، ابتدا اصل بحث غایت و جوانب آن تبیین می شود، سپس ربط و نسبت آن با بحث غایات اخلاقی مشخص می گردد

کلیدواژه ها:

قرآن ، غایت ، غایت انگاری ، حق ، باطل