بررسی رابطه عدالت سازمانی و ابعاد آن با فرسودگی شغلی و ابعاد آن درکلینیک های منتخب نظامی درشهر تهران در سال 1396

مقدمه: یکی از ابتدایی ترین نیاز های بشر، عدالت است.درسایه عدالت سازمانی، پیشرفت نیز به وجود خواهد آمد. از طرفی نیز کارکنان بخش بهداشت و درمانی در مواجهه با استرس های فیزیکی، روانی و هیجانی در معرض فرسودگی شغلی می باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عدالت سازمانی و ابعاد آن با فرسودگی شغلی و ابعاد آن دربین کلینیک های منتخب نظامی در شهر تهران در سال 1396 انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مطالعه توصیفی تحلیلی است. نمونه پژوهش 160 نفر از کارکنان درمانگاه های منتخب نظامی درشهر تهران بود که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی وپرسش نامه های عدالت سازمانی نیهوف و مورمن و فرسودگی شغلی ماسلش بودند.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین فرسودگی شغلی 14 / 16 ± 89 / 52 و میانگین عدالت سازمانی 58 / 11 ± 78 / 52 بود.همچنین یافته ها نشان داد که بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی رابطه معنادار وجود ندارد ولی بین ابعاد آنها رابطه معنا دار دیده شد.بین خستگی عاطفی با عدالت سازمانی، عدالت توزیعی و عدالت رویه ای رابطه معنادار و منفی دیده شد همچنین بین احساس ناکارآمدی با عدالت سازمانی و عدالت توزیعی رابطه معنا دار و منفی دیده شد. ولی سایر ابعاد عدالت سازمانی با ابعاد فرسودگی شغلی رابطه معنا داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده در این مطالعه هرچه رعایت عدالت و انصاف از طرف روسا و مدیران ارشد درمقابل کارکنان بیشتر و بهتر باشد فرسودگی شغلی در بین کارکنان کاهش می یابد و درپی آن عملکرد کارکنان بهبود خواهد یافت.