بررسی رابطه سطح آنزیم گلوکز شش فسفات دهیدروژناز به روش اسپکتروفوتومتری با بیماری ویتیلیگو

مقدمه: ویتلیگو یک بیماری نسبتا شایع و اکتسابی، با علت نامشخص می باشد لذا شناخت عوامل تاثیرگذار و پیشگیری از آن امری ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه سطح آنزیم گلوکز شش فسفات دهیدروژناز G6PD به روش اسپکتروفوتومتری با بیماری ویتیلیگو می باشد مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 104 نفر انجام شد ( 51 نفر گروه مبتلابه ویتیلیگو و 53 نفر گروه کنترل). پس از کسب رضایت از بیماران و ثبت اطلاعات دموگرافیک بیماران، سطح G6PD سرمی بیماران اندازه گیری و ثبت شد. آزمون های کای اسکویر و تجزیه و تحلیل واریانس جهت مقایسه داده ها استفاده شد. نتایج: مطالعه نشان داد که سطح G6PD در بیماران مبتلابه ویتیلیگو به صورت معناداری کمتر از افراد سالم می باشد. 292/37 درمقابل 298/58 U/g Hb و P<0/001 و از طرفی با گروه بندی بیماران به دو دسته محدود و منتشر، مشخص شد که سطح G6PD رابطه معکوس و معناداری با شدت ویتیلیگو دارد) در بیماران با ویتیلیگو محدود r=-0/409 وP=0/006 و در بیماران با ویتیلیگو منتشر r=-0/906 و P=0/005 به عبارت دیگر با افزایش شدت بیماری ویتیلیگو، سطح G6PD کاهش می یابد. نتیجه گیری: در بیماران مبتلابه ویتیلیگو، بررسی درمان های موثر بر افزایش سطح G6PD یا استفاده از درمان هایی در جهت عدمکاهش بیش از حد سطح G6PD در بیماران، ممکن است رویکرد درمانی جدیدی در این بیماری باشد

کلیدواژه ها:

ویتیلیگو ، گلوکز شش فسفات دهیدروژناز G6PD ، اسپکتروفوتومتری.