ارزیابی کارایی بیمارستان های استان سمنان با استفاده از تحلیل پوششی داده ها با ماهیت ورودی

مقدمه: بیمارستان ها به عنوان یکی از مراکزی که بیشترین منابع نظام سلامت را مصرف می نمایند بر حسب نوع فعالیت، دارای عملکرد و کارایی متفاوتی هستند. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی کارایی بیمارستان های استان سمنان براساس روش تحلیل پوششی داده ها با ماهیت ورودی می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، پیمایشی و توصیفی است و از تکنیک تحلیل پوششی داده ها، فرم پوششی و با ماهیت ورودی با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس، استفاده شد. در این مطالعه کارایی نسبی 13 بیمارستان استان سمنان طی سال های 1393 تا 1395 مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات موردنیاز از مستندات علمی و داده های مربوط به شاخص های ورودی و خروجی از معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشکی سمنان، شاهرود و معاونت درمان تامین اجتماعی جمع آوری و از نرم افزار GAMS برای تحلیل داده ها استفاده شد.نتایج: میانگین کارایی بیمارستان ها، طی سال های 1393 تا 1395 به ترتیب 0/76؛ 0/82، 0/81 بوده و همچنین 0/38 درصد بیمارستان ها از بازدهی به مقیاس ثابت 0/38 درصد از بازدهی به مقیاس کاهشی و 0/24 درصد از بازدهی به مقیاس افزایشی برخوردار بودند، بنابراین 0/76 درصد بیمارستان های مورد بررسی، قابلیت توسعه بیش از میزان فعلی را ندارند.نتیجه گیری: اغلب بیمارستان ها به صورت کارا عمل نمی کنند. بیمارستان های ناکارا می توانند با الگوگیری از بیمارستان هایی که به عنوان واحد مرجع شناخته شده اند و با مدیریت بهتر منابع مالی و انسانی، به مرز کارایی نزدیک شوند. اجرای نتایج این تحقیق، می تواند ضمن معرفی الگوهای عملکردی به مدیران عالی بخش سلامت، امکان برنامه ریزی دقیق تر برای توسعه ظرفیت خدمات بهداشتی درمانی و صرفه جویی در منابع را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، کارایی فنی ، کارایی مقیاس ، کارایی مدیریتی ، بیمارستان ، تحلیل پوشش داده ها.