بررسی تاثیر توجه تقسیم شده حاصل از درگیری شناختی بر عملکرد رانندگان افراد بالای 65 سال

مقدمه: رانندگی یک فعالیت پیچیده است که نیازمند سطوح بالایی از فرایندهای شناختی و حرکتی است. از طرفی فعالیتهای ثانویه غیردیداری جزء فعالیتهایی هستند که بواسطه درگیریهای شناختی و توجه تقسیم شده، ممکن است عملکرد رانندگی را تحت الشعاع قرار دهند. همچنین محدودیتهای شناختی مرتبط با افزایش سن، چالشهای بیشتری را در عملکرد رانندگان سالمند ایجاد میکند. این موضوع زمانی اهمیت بیشتری مییابد که شاهد افزایش قابل توجه رانندگان سالمند هستیم. روشکار: به منظور بررسی تاثیر فعالیت ثانویه شناختی بر عملکرد رانندگی افراد، دو آزمون جاده ای )با و بدون ارایه فعالیت ثانویه شناختی گوش دادن به یک مکالمه ضبط شده( انجام شد. 32 مرد با حداقل سن 65 سال SD = 5/43(، )M = 7/26، در آزمونها شرکت کردند و متغیرهایی مانند سرعت متوسط رانندگی، مدت زمان رانندگی در محدوده خطر، تعداد سبقتها و تعداد انحرافات جانبی از طریق سیستم رادار و دوربین فیلم برداری اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده بعد از بررسی نرمال بودن توزیع داده ها، از طریق آنالیز تی تست جفت شده )paired t-test( و ضریب همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: سرعت )P = 0/02(، مدت زمان رانندگی در محدود خطر )P = 0/018( و تعداد سبقت )P<0/001( افراد زمانی که درگیر رانندگی دو- وظیفه ای بودند، نسبت به رانندگی در شرایط عادی به طور معنیداری کاهش یافت. از طرفی میانگین تعداد انحرافات جانبی خودرو افزایش یافت .)P<0/001(نتیجه گیری: با وجود اینکه فعالیت ثانویه شناختی عملکرد رانندگان را تحت تاثیر قرار میدهد، رانندگان سالمند به منظور کاهش خطرات رانندگی، از استراتژیهای جبرانی استفاده میکنند.

کلیدواژه ها:

توجه تقسیم شده ، رانندگان سالمند ، عملکرد رانندگی ، ، ایمنی رانندگی