سفر قهرمان زن و طرد ارزش های سنتی زنانه با خوانشی روانکاوانه فمنیستی به سینمای ایران با تاکی بر دیدگاه لورا مالوی، مطالعه موردی: حاجی آقا، آکتور سینما (اگونیاس)، کاغذ بی خط (ناصر تقوایی)

بررسی و مطالعه ی مناسبات و روابط حاکم زنان و مردان در عصر معاصر، به یکی ازمهم ترین بحث های محافل لیبرالی و فمنیستی در قلمروی حوزه های فرهنگی و اجتماعی مبدل شده است. از نظر فمینیست ها، رسانه های جمعی و در راس آنها، سینما، از تقسیم کار جنسی حمایت می کنند وتلاش دارند، پایه های پوسیده مفاهیم زنانگی و مردانگی را تقویت کنند. لورا مالوی، نظریه پرداز فمنیست سینما، در سال 1975، با مقاله تابوشکن خود به نام لذت بصری وسینمایی روایی با بهره گیری از رویکرد روانکاوانه و پساساختار گرایانه لاکان، اذعان کرد که سینمای کلاسیک روایی معاصر، تلاش بر تولید نگاه خیره مردانه دارد و زن فقط به مثابه ماده خام و منفعل، برای نگاه فعال وخیره مرد است. مورین مرداک با نگاهی به مدل جوزف کمبل، اسطوره شناس شهیر آمریکایی، مرد محوری جوزف کمبل درکتاب قهرمان هزار چهره را با انتشار کتاب سفر قهرمن مونث 1990 ب چالش می کشد ومدل اسطوره ای قهرمان زن را با توجه به خواسته ها و روابط زنان عصر جدید معرفی می کند. دراین جستار، با محوریت روانکاواه به نظریه فمنیسیتی، با تاکید بر دیدگاه لورا مالوی، با نگاهی به فیلم حاجی آقا، آکتور سینما اوگانیانس و فیلم کاغذ بی خط (ناصر تقوایی) ، خوانشی تحلیلی به طرد ارزش های سنتی زنانه با نگاهی به قهرمان زن سینمای روایی، با توجه به مدل اسطوره ای سفر قهرمان زن، بر سینمای ایران خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

فمنیست ، سفر قهرمان ، لذت بصری ، نگاه خیره ، نظریه روانکاوانه فمنیستی ، لورا مالوی ، ناصر تقوایی ، آوانس ، اوگانیانس ، مورین مرداک ، جورف کمبل