راهکارهای موثر بر پایداری اقامتگاه های گردشگری در اقلیم کویری (نمونه موردی : شهداد کرمان)

نظریه توسعه پایدار و به در پی آن معماری پایدار از بحث برانگیزترین موضوعات معماری معاصر است. اینکه ساختمان باید بتواند با محیط طبیعی که در آن قرار دارد ارتباط برقرار کند و در واقع نوع و چگونگی این ارتباط است که چالش برانگیز است. از طرفی گردشگری و فراغت به عنوان بزرگترین تحرک اجتماعی همراه با پیامدهای فرهنگی و اقتصادی می باشد که می تواند در نواحی دور افتاده و کمتر مسکون – که به ظاهر فاقد توانایی های اقتصادی و تولیدی هستند – موج توسعه های جدید ، اقتصادهای کوچک و محلی و به طبع زنده نگه داشتن این مناطق شوند. از جمله این مناطق ، منطقه کویری شهداد کرمان است که دارای جاذبه های گردشگری کویری فراوان از قبیل مناظر بکر طبیعی ، کلوت ها ، آسمان کویر و ... می باشد اما به دلیل اختلاف بالای دمای شب و روز و به طبع مصاف انرژی بالا جهت تامین آسایش حرارتی و برودتی کمتر هدف گردشگری قرار می گیرد. در این مقاله با استناد بر روش کتابخانه ای به بررسی عوامل موثر بر پایداری گردشگری در این منطقه از قبیل بهینه سازی مصرف انرژی ، پایداری اجتماعی و فرهنگی ، پایداری زیست محیطی و اکولوژیک و پایداری اقتصادی منطقه می پردازید و در ادامه راهکارهای معماری جهت طراحی بهینه اقامتگاه گردشگری در این اقلیم کویری ارائه می دهید.

کلیدواژه ها:

پایداری ، اقامتگاه گردشگری ، گردشگری ، اقلیم گرم و خشک ، کویر