تحلیل طرح های پوانکاره تأخیردار در سیگنال نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن

در تحلیل تغییرات نرخ ضربان قلب، طرح پوانکاره و پهنای آن به عنوان معیاری از تغییرات کوتاه مدت سیگنال در نظر گرفته می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر تأخیر بر تغییرات پهنای طرح پوانکاره در سیگنال نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن است. بدین منظور از سیگنا لهای تغییرات نرخ ضربان قلب 25 سوژه زن استفاده شد. طرح های پوانکاره با تأخیرهای یک تا شش در دو مجموعه داده قبل و در هنگام مدیتیشن رسم شد و برای هر داده، پهنای طرح پوانکاره محاسبه گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان م یدهد که در هنگام مدیتیشن پهنای طرح های پوانکاره با افزایش تأخیر زیاد می شود. در هنگام مدیتیشن پهنای طرح پوانکاره با اعمال تأخیرواحد 0.88±2.5 و با تاخیر شش 2.5±4.77 حاصل شد. به علاوه در هنگام مدیتیشن طرح پوانکاره به مقادیر پایی نتر شیفت می یابدکه نشان دهنده کاهش نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن است. سادگی محاسبات پهنای طرح پوانکاره و انطباق آن با ماهیت آشوبی سیگنال های بیولوژیکی می تواند در ارزیابی سیگنال نرخ ضربان قلب در هنگام مدیتیشن مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

طرح های پوانکاره تأخیردار ، دینامیک غیرخطی ، مدیتیشن ، نرخ ضربان قلب